Leif Edling ή αλλιώς ο επονομαζόμενος “The Doomfather”. Δικαιωματικά του δίδεται ο τίτλος αφού χάρη σε αυτόν και τους Candlemass το doom metal είχε έναν άξιο πρεσβευτή. Έχει αποδείξει πως με ότι σχήμα και να καταπιαστεί έχει τον τρόπο να σε αφήσει με το στόμα ανοιχτό, είτε αυτοί είναι οι Krux, είτε είναι οι Avatarium, είτε είναι οι Abstrakt Algebra, κυκλοφορεί ποιοτικές δουλειές.
Το νέο του σχήμα λοιπόν είναι οι The Doomsday Kingdom, τους οποίους πέραν του Edling στο μπάσο αποτελούν ο “λύκος” Niklas Stålvind στα φωνητικά, ο υπέρτατος Marcus Jidell στις κιθάρες και μακροχρόνια συνεργάτης του σε Avatarium και Krux καθώς επίσης ο Andreas Johansson (Royal Hunt, Narnia) στα τύμπανα.
Οι The Doomsday Kingdom είναι κάτι το διαφορετικό λοιπόν στην μουσική πορεία του Edling καθότι το κουαρτέτο από ότι φαίνεται πίνει νερό στο όνομα των Mercyful Fate ενώ παράλληλα στιγμές εδώ και εκεί μπορεί να φέρουν στο μυαλό τους συμπατριώτες τους Sorcerer, σε σημεία να πιστεύω πως αυτός ο δίσκος θα μπορούσε κά-λλι-στα να αποτελεί δουλειά των Δανών metallers. Όχι, δεν είναι μια κόπια του προαναφερθέντος σχήματος. Έχει ταυτότητα και αυτό μπορεί να το καταλάβει κανείς ακούγοντας αυτήν εδώ την δουλειά.
Με οκτώ μακροσκελής συνθέσεις που φτάνουν τα πενήντα δυο λεπτά οι The Doomsday Kingdom σε εγκλωβίζουν στην δίνη της μουσικής τους και δεν μπορείς με τίποτα να ξεκολλήσεις. Σε αυτό μεγάλο ρόλο παίζει η άψογη, γεμάτη έντονη θεατρικότητα, ερμηνεία του Stålvind, σε σημείο που σε κάνει να αναρωτιέσαι πως στο διάολο θα ακουγόταν ο δίσκος αυτός αν δεν υπήρχε ο άνθρωπος αυτός. Όχι ότι ο Jidell δεν έπαιξε για ακόμα μια φορά σολάρες ή ότι ο Johansson στα τύμπανα δεν έδωσε πόνο ή ότι ο Leif με τις τεράστιες μπασογραμμές του δεν συνείσφερε… Αλλά ο άσος στο μανίκι ήταν ο “λύκος”, ο οποίος δεν πήγε να αντιγράψει τα “φαλτσέτα” του “Βασιλιά”, αλλά έδειξε την δική του ταυτότητα και κέρδισε επάξια τον ακροατή!
Ακούστε για παράδειγμα τα “Hand Of Hell”, “Silent Kingdom”, “The God Particle” και θα καταλάβετε τι εννοώ. Αν και ο δίσκος είναι για να παίζει non stop! Από τις καλύτερες δουλειές που έχω ακούσει για φέτος. Εκπληκτικό ντεμπούτο που θέλει την θέση του στην δισκοθήκη σας.
8.5/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]