Μέσα στην καθημερινότητα της επιφανειακής σχέσης με τη μουσική που επιβάλλουν οι ρυθμοί του σήμερα, έρχεται ένα σχήμα από τη Ρουμανία για να σε καλέσει να εμβαθύνεις. Το όνομα μπορεί να μοιάζει λίγο παράταιρο, χρειάστηκε το Google για να καταλάβω το πώς προφέρεται, αλλά σε περιπτώσεις όπως αυτήν των Dordeduh και του νέου τους πονήματος ονόματι “Har”, τέτοια πράγματα παίζουν πραγματικά μικρό ρόλο.
Οι Dordeduh λοιπόν σχηματίστηκαν το 2009, όταν οι κ.κ. Sol Faur (Cristian Popescu) και Hupogrammos (Edmond Karban), ύστερα από μια σειρά διαφωνιών, αποχωρούν από τους Negură Bunget, οι οποίοι δεν καταφέρνουν ποτέ ξανά να ανακτήσουν δυνάμεις και εν τέλει διαλύονται οριστικά με το θάνατο του εναπομείναντος ιδρυτικού μέλους Negru το 2017. Βέβαια, η κληρονομιά απίστευτων δίσκων όπως του “Om” (2006) παραμένει ζωντανή – και οι Dordeduh την τιμούν και την επεκτείνουν με το παραπάνω.
Το σχήμα κινείται στους χώρους του ευρέος black metal, ήτοι avant-garde, και δεν έχει κανένα απολύτως δισταγμό να πειραματιστεί με διαφορετικές προσεγγίσεις, όσο και να εισαγάγει ήχους από παραδοσιακά μουσικά όργανα, οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν ακούγονται παράταιροι ή βεβιασμένοι. Στο “Har” θα ακούσουμε ούτε ένα ούτε δύο, παρά έντεκα (!) μουσικά όργανα πέραν της κιθάρας, του μπάσου και των drums, μεταξύ των οποίων νέι, μάντολα, καβάλι και ξυλόφωνο. Δένοντας με το ύφος, η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι (στο βαθμό αντίληψής μου) αποκλειστικά τα ρουμάνικα, είτε σε καθαρή είτε σε ακραία μορφή.
Στο “Har” θα βρει κανείς πολυποίκιλα ηχητικά τοπία, από πραγματικά progressive metal (και όταν λέω πραγματικά, εννοώ ότι η μουσική δεν αποτελεί αφορμή για επίδειξη τεχνικής, όπως κάνουν πολλοί θεατράνθρωποι του χώρου, αλλά αληθινή εξερεύνηση διαφορετικών μουσικών δυνατοτήτων), ως ξεσπάσματα black metal και ατμοσφαιρικού death metal, ακόμα και ανατριχιαστικά σημεία που μοιάζουν επιμεταλλωμένοι…Wardruna! Οι Dordeduh δεν επαναπαύονται σε συνταγές και καθορισμένες τεχνοτροπίες και επεκτείνουν τη μουσική τους ικανότητα προς πάσα κατεύθυνση, έχοντας κοινό παρονομαστή την ατμόσφαιρα και το χαρακτήρα του ήχου τους.
Ο δίσκος είναι ένα πολύ όμορφο ηχητικό ταξίδι που ξεπερνά τη μία ώρα σε διάρκεια. Είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι γουστάρουν σχήματα όπως οι ύστεροι Enslaved και θέλουν τη μουσική που ακούνε να είναι πραγματικά ποιοτική και ουσιαστική, τότε οι Dordeduh είναι η λύση που ψάχνουν.
8/10
Στέλιος Σπαντίδης
[email protected]
