Το Elder Sun είναι η πρώτη full-length δουλειά των Καναδών Dizastra, η οποία κυκλοφόρησε πέντε χρόνια μετά την ίδρυσή τους. Το promo τους έλεγε πως η μουσική τους απευθύνεται σε οπαδούς συγκροτημάτων όπως οι Skeletonwitch, Dissection, Watain, CelticFrost και Sepultura. Από αυτά και μόνο νομίζω ότι δε χρειάζεται να πούμε τίποτα παραπάνω, οπότε πάμε κατευθείαν στο ζουμί.
Το Elder Sun είναι όντως ένα πολύπλευρο album, αφού μπορείς να ακούσεις μέσα του στοιχεία από thrash, death και black, τα οποία είναι τόσο απολαυστικά δεμένα μεταξύ τους που κάνουν την ακρόαση ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Τα κομμάτια στην πλειοψηφία τους είναι αρκετά μεγάλα σε διάρκεια, ωστόσο αυτή ακριβώς η ποικιλομορφία του ήχου κάνει τα λεπτά να κυλούν σαν νερό και τα τραγούδια να μην κουράζουν καθόλου. Υπάρχει, επίσης, μια γερή δόση μελωδίας στις συνθέσεις, η οποία συνδυάζεται τέλεια με την βιαιότητα του δίσκου. Τα κομμάτια, εν ολίγοις, είναι πολύ πιασάρικα, αλλά δεν κάνουν καμία έκπτωση στην επιθετικότητα και στην ακρότητά τους.
Όλο το ορχηστρικό κομμάτι του δίσκου είναι υπέροχο, ωστόσο ξεχωρίζει η δουλειά της κιθάρας στα riffs και στα solos που δίνουν τη μελωδία, αλλά και τη νοσηρότητα στον ήχο. Επιπλέον, όχι μόνο το tempo παρουσιάζει πολλές διακυμάνσεις σε όλη τη διάρκεια του δίσκου, αλλά και τα φωνητικά έχουν κι αυτά την ποικιλία τους, καθώς από thrashy γίνονται πιο black και το αντίστροφο. Ειδικά σε τραγούδια όπως το “Dead Ov Night”, όλα τα παραπάνω πραγματικά μού θύμισαν το αγαπημένο μου εκ των συγκροτημάτων που αναφέρθηκαν παραπάνω, τους Dissection. Goodjob, guys.
Για το τέλος, μας κράτησαν και μια έκπληξη, με ένα instrumental κομμάτι να συνοψίζει ό,τι ειπώθηκε παραπάνω σχετικά με τη μουσική και το κλίμα του album, στα οποία, όμως, προστίθεται ο ήχος του πιάνου, που κάνει το κομμάτι ακόμη πιο εκφραστικό. Συνοψίζοντας, είναι ένας δίσκος που τιμάει τις επιρροές του και μπορεί να απευθυνθεί σε ένα μεγάλο πλήθος ακροατών του ακραίου ήχου, καθώς αναδεικνύει πανέμορφα τα χαρακτηριστικά του death, του black και του thrash metal, ενώ παράλληλα τα εμπλουτίζει με την κατάλληλη δόση μελωδικότητας.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι, απ’όσο κρίνω από τις προωθητικές τους φωτογραφίες και ένα videoclip για το τραγούδι “Vae Victus” που έχουν κυκλοφορήσει, όλη η μπάντα φαίνεται ότι αποτελείται από ωραία τυπάκια με πολύ χιούμορ. Μέσα σ’ένα χώρο που πουλάει αρκετή «τρουίλα», είναι σχεδόν αναζωογονητικό να υπάρχουν παιδιά που απλώς διασκεδάζουν με αυτό που κάνουν, περνούν καλά και το βγάζουν παραέξω.
8/10
Τζούλια Τσαγκάρη
