Hardcore punk rock και το κεφάλι μου μπρελόκ, που λέει κι ένα αρχαίο γνωμικό (ψέματα λέω, τώρα το σκέφτηκα). Από το Harrisburg της Pennsylvania έρχονται οι Don’t Sleep, αποτελούμενοι από τον τραγουδιστή Dave Smalley ο οποίος μπορεί να είναι γνωστός κι από άλλα σχήματα όπως Dag Nasty, Down By Law, All και DYS, Tom McGrath και Tony Bavaria στις κιθάρες, Garrett Rothman στο μπάσο και Jim Bedorf στα τύμπανα.
Το βιογραφικό της μπάντας στο Facebook γράφει «πέντε φίλοι που παίζουν hardcore και προσπαθούν να ασκήσουν μια θετική επιρροή στον κόσμο». Με το ντεμπούτο τους “Turn The Tide” έχουν δώσει μια πολύ καλή εντύπωση ήδη.
Το πρώτο κομμάτι που φέρει σαν τίτλο το όνομα της μπάντας ξεκινάει δυνατά, πολύ καλό για να ξεκινήσει μια συναυλία τους κι ας κρατάει μόνο ένα λεπτό και δίνει το τέλειο πάτημα για το επόμενο στη σειρά “No Other Way” που ακολουθεί τον ίδιο γρήγορο ρυθμό. Η γκρουβάτη μπασογραμμή σε συνδυασμό με τα τύμπανα και τις ματζόρε κλίμακες στο “Reflection” δίνουν μια ωραία αίσθηση καθώς το κομμάτι ανά σημεία χαλαρώνει.
Τα “Abandoned Us” και “Prisoners” ακολουθούν τα βήματα των πρώτων δύο κομματιών του δίσκου. Το “Walking In Sinai” με κέρδισε σε ένα σημείο λόγω ενός πιο hardcore στυλ riff αμέσως μετά το refrain. Στη συνέχεια τα “Refine Me” και “Foundation” είναι ένα τυπικό πλέγμα punk rock, τίποτα ιδιαίτερο αλλά ακούγονται ευχάριστα. Ενδιαφέρουσα αλλαγή παρατηρείται στο “The Wreckage” με το μπάσο να ηγείται και την κιθάρα να δίνει μια κάπως indie rock νότα. Το τελευταίο κομμάτι του δίσκου “December” με το που το άκουσα σκέφτηκα σανίδες και τεράστια κύματα να φωνάζουν «τώρα ήρθε η ώρα για surf» λόγω της ακουστικής κιθάρας. Χορευτικό και δροσερό τραγούδι.
Οι Don’t Sleep κατάφεραν να βγάλουν ένα δίσκο που θα κινήσει τα βλέμματα των φίλων της hardcore και της punk αντίστοιχα, καθώς έχουν παντρέψει τα δύο αυτά είδη με πολύ σωστό τρόπο. Η προσθήκη του τελευταίο τραγουδιού σπάει τον πάγο και δίνει μια ενδιαφέρουσα νότα στο όλο σύνολο.
5/10
Γιάννης Σεβίλογλου
[email protected]
