Αν και πρωτοξεκίνησαν ως black metal μπάντα με ambient χαρακτηριστικά, οι Γάλλοι Dunkelnacht θα έλεγα πως ποτέ δεν απαρνήθηκαν το ambient στοιχείο στη μουσική τους. Και το καταλαβαίνεις εύκολα αν στο “Revelatio” παρατηρήσεις προσεκτικά τις κιθαριστικές μελωδίες, τις εισαγωγές, τα outros και τα ενδιάμεσα ατμοσφαιρικά breaks. Θα ήταν επιπόλαιο να τους κολλήσεις την ταμπέλα του black metal, καθότι πιο περίπλοκοι ως προς τις μουσικές τους προτιμήσεις. Μπορεί τα φωνητικά να είναι black μέχρι το κόκκαλο, αλλά από κει κι έπειτα ήρθα αντιμέτωπος με αρκετά “περίεργα” ηχητικά στοιχεία. Ένα εξ’ αυτών ήταν ορισμένα εκμοντερνισμένα κιθαριστικά θέματα (αλά-Arch Enemy) στο “Through The Reign Of Lunacy” τα οποία κορυφώθηκαν τα breakdowns του rhythm section. Και είναι ένα πολύ καλό δείγμα για να πιαστείς στην ακρόαση, αφού από ένα σημείο και μετά το “άθεο” της όλης υπόθεσης δείχνει να εξανεμίζεται σταδιακά. Ενδεχομένως οι Dunkelnacht να θεωρηθούν “ό,τι να ‘ναι” από τους βαμμένους οπαδούς του ιδιώματος. Και η πικρή αλήθεια είναι πως θα έχουν δίκιο σε αυτά που θα πουν. Μπορεί να μην είμαι και από τους πιο πιστούς black metal ακροατές, αλλά γνωρίζω πολύ καλά ότι το “Revelatio” ελάχιστη σχέση έχει με το black metal.
4/10
Χάρης Μπελαδάκης
