Ακόμα μία Γερμανική μπάντα (ευτυχώς δεν τραγουδούν στα γερμανικά) εισβάλει με ορμή στα ηχεία μου. Πρόκειται για τους death metallers Dying Humanity που με αυτό το όνομα δεν χρειαζόταν να αναφέρω τις μουσικές τους προτιμήσεις. Αφού ξεπερνάμε το πόσο κακό και κοινότυπο είναι το όνομα τους (άμα αρέσει σε αυτούς πόσο λόγος να μου πέφτει;) μεταφερόμαστε στα βιογραφικά στοιχεία που δεν είναι τόσο κακά, μιας και έχουν κάνει τουλάχιστον 150 lives με ονόματα όπως Vader, Krisiun, Unleased, Necrophagist κ.α. Αυτός είναι ο τρίτος τους δίσκος και στα στοιχεία που έχω η δισκογραφική με απόλυτη ειλικρίνεια λέει ότι δεν θέλει να μας “κοροϊδέψει” λέγοντας μας ότι πρόκειται για την μπάντα που θα κάνει τον τεράστιο πάταγο αλλά αναφέρει ότι είναι μία μπάντα που αξίζει στο 100% αυτά που γράφονται. Με όλα αυτά στο νου + το artwork που είναι, θα το θέσω απλά και λυτά επαγγελματικό (σχεδιασμένο από τον Gustavo Sazes [Arch Enemy, Krisiun, God Forbid]) πάμε στο μουσικό μέρος όπου έχουμε πέντε ικανότατους μουσικούς με αρκετά καλές ιδέες που αν και δεν το περίμενα μου κάνουν εντύπωση. Καλά δομημένος ήχος με πολύ καλό mixing και με την τεχνική που απαιτείται έχουμε στα χέρια μας έναν πολύ καλό δίσκο που δεν έχει να ζηλέψει και πολλά. Μεγάλο θετικό που αλλάζει και την όλη συνταγή είναι τα “ ήρεμα ” σημεία που απλά είναι όλα τα λεφτά (προσέξτε το τέλος του “Abused“). Δυνατός και ικανός δίσκος που με χαρά άκουσα. Τα λεγόμενα της βιογραφίας δεν με απογοήτευσαν. Αναμένω για περισσότερα.
7,5/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης
