Πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά, λοιπόν, από τους Αμερικάνους από το Oregon, Dying Wish. Αν και ενεργή η μπάντα από το 2018, μπορεί να τους πήρε λίγο χρόνο αλλά θεωρώ πως άξιζε τελικά. Ξεκινάμε με το εισαγωγικό, ούτε δύο λεπτών κομμάτι, “Cowards Feed, Cowards Bleed” και νιώθω πως με έχουν πετάξει ήδη στον τοίχο. Ένα κομμάτι τόσο μικρής διάρκειας που κατάφερε περίτεχνα να κάνει μία τέλεια εισαγωγή για την κατεύθυνσή και τις προθέσεις της μπάντας. Επιθετικό, ανελέητο σφυροκόπημα με δύο (;) breakdowns, τόσο καλά δουλεμένα και ισορροπημένα που τελικά μόνο ριψοκίνδυνο δεν είναι. Μαζικός, συμπαγής ήχος που δεν ξέρεις από που σου ήρθε, all in your face, και τα άψογα growls της Emma Boster δημιουργούν τον εξαιρετικό αυτόν ήχο των Dying Wish.
Έτσι συνεχίζουμε με τα “Hollowed By Affliction” και “Innate Thirst” που είναι από τα πιο γρήγορα κομμάτια του album ενώ από εδώ και πέρα προστίθενται και τα όμορφα καθαρά φωνητικά της Emma, σε κομμάτια όπως τα “Severing The Senses”, το ομότιτλο “Fragments Of A Bitter Memory” και το επίσης εξαιρετικό έβδομο τραγούδι “Until Mourning Comes”, προσφέροντας τόσο σε ποικιλία όσο και συναίσθημα ανάλογα με το τι επιβάλει το εκάστοτε τραγούδι. Ένα ακόμη κομμάτι που ξεχώρισε είναι το ένατο του δίσκου, “Blood Laced Misery”, που είναι ένα από τα πιο επιθετικά και δυναμικά κατά πολύ, πράγμα που δικαιολογείται και στιχουργικά μιας και αγγίζει το ζήτημα του ρατσισμού.
Ο ήχος τους είναι ένα συνονθύλευμα κυρίως metalcore αλλά με επιρροές μελωδικού death metal που σε σημεία έχει δόσεις riffing εκ Σουηδίας. Γενικά οι Αμερικάνοι τολμούν τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά να κάνουν πράγματα που κάποιοι ίσως αποφεύγουν, ωστόσο το αποτέλεσμα μόνο δικαίωση τους δίνει καθώς είναι ένα καλοδουλεμένο, τολμηρό και ιδιαίτερα «θορυβώδες» album που σίγουρα δεν συστήνεται για τους «ευαίσθητους».
8/10
Ελίζα Καπουράλου
elizakap1989@gmail.com
