Μετά από μια πορεία στον χώρο του power metal που αισίως μετρά 27 χρόνια σχεδόν από την ίδρυση τους, οι Σουηδοί Hammerfall επιστρέφουν στην ενεργό δισκογραφία με το νέο τους δίσκο ονόματι “Dominion”, ο οποίος αποτελεί τον διάδοχο του προ τριετίας “Built To Last”. Τολμώ να πω πως στο τέλος της ακρόασης το βρήκα καλύτερο από τον προκάτοχο του, αφού έχει όλα τα φόντα να γίνει ένα κλασσικό Hammerfall άλμπουμ. Ας δούμε όμως αναλυτικότερα τι συμβαίνει εδώ.
Ο δίσκος ξεκινά με το “Never Forgive, Never Forget”, το οποίο ξεκινά με μια μελωδία ala Scorpions αλλά μετά οι κιθάρες έρχονται με ένα vibe αλλά “Legacy Of Kings” να σε συνεπάρουν. Το Accept-ικό “Dominion” ακολουθεί ώσπου το “Testify” να εμφανιστεί στον ορίζοντα. Διακατέχεται από ένα “in your face” riff, παρουσιάζει ένα σύγχρονο πρόσωπο της μπάντας, πιστή όμως στην ρίζες της.
Το “One Against the World” φαντάζει αρχικά ως το πιο αδιάφορο κομμάτι του δίσκου, το σώζουν όμως οι lead μελωδίες και τα solos από τις κιθάρες. Κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα από τα fillers του δίσκου. Ακολουθεί το πρώτο single (σ.σ.: αν δεν κάνω λάθος, “(We Make) Sweden Rock”, το οποίο διακατέχετε από την έντονη hard rock διάθεση του. Κλασσική Hammerfall σύνθεση που σε κάνει να τραγουδάς το ρεφρέν και να κουνάς ρυθμικό πάνω κάτω το κεφάλι σου ενώ επιχειρείτε ελεύθερη πτώση στο κενό με την ψιλο-αδιάφορη μπαλάντα ονόματι “Second To One”.
Στο “Scars Of A Generation” το κυρίως riff παίρνει κεφάλια και θυμίζει εποχές “Chapter V: Unbent, Unbowed, Unbroken” σε εμένα τουλάχιστον αλλά το μόνο που το “χαλάει” είναι η τσιρίδα του Joacim Cans στο ξεκίνημα του τραγουδιού. Κατά τα άλλα είναι για εμένα η δεύτερη καλύτερη σύνθεση του δίσκου. Στα ίδια υψηλά μονοπάτια και το “Dead By Dawn” με το επίσης Accept-ικό συναίσθημα να είναι διάχυτο στην ατμόσφαιρα ενώ διαθέτει και ένα άκρως κολλητικό ρεφραίν! Το “Battleworn” είναι το ιντερλούδιο του δίσκου για να έρθει ένα κλασσικό “Renegade” εποχής ονόματι “Bloodline” και να κορυφωθεί με την καλύτερη στιγμή του δίσκου κατ’ εμέ, το “Chain Οf Command”. Το ακούτε και καταλαβαίνετε για τι έπος μιλάμε. Έπειτα ο δίσκος ολοκληρώνεται με το “And Yet I Smile”, μια power μπαλάντα η οποία διαθέτει εξαιρετική μελωδία.
Σίγουρα το “Dominion” είναι από τα άλμπουμ εκείνα των Hammerfall της δεύτερης περιόδου τους όπου μαζί με το “(r)Evolution” μου αρέσουν περισσότερο από τα άλλα και εφάπτονται σε εκείνα της πρώτης περιόδου των Σουηδών, έως και το “Chapter V”, που είναι όλα τους στην οντότητα τους δισκάρες. Αν σας απογοήτευσε το “Built To Last”, εδώ θα πάθετε ζημιά. Αν σας άρεσε όμως, εδώ θα ξετρελαθείτε.
8/10
Νίκος Σιγλίδης
nicklasinferno@gmail.com
