Εδώ έχουμε μια νεοσύστατη μπάντα από την Αυστρία, γεννημένη μόλις το 2013. Τα ονόματά τους; Τ.Φ., Φ.Ω., Μ.Χ., Δ.Ρ., Π.Σ. Ναι, αυτά είναι τα ονόματα με τα οποία μας παρουσιάζονται, αλλά το καλύτερο είναι στον χαρακτηρισμό της μουσικής τους. “Philosophical Αvant-Garde Black Metal”! Όταν λοιπόν αυτο-προωθείσαι με τέτοια μεγάλα και παχιά λόγια (και πάνω που ήμουν πεπεισμένος πως είναι γνώρισμα των Ελληναράδων μόνο), τότε ο ακροατής περιμένει να ακούσει τα απίστευτα κομμάτια! Ειδικά σε ένα δίσκο 13 τραγουδιών (!!) με διάρκεια λίγο πάνω από 1 ώρα. Ε λοιπόν όχι, ο δίσκος είναι ένας απλός μελωδικός black metal, με κάποιες ωραίες στιγμές εδώ κι εκεί, κάποιες αφηγήσεις ενδιάμεσα στα κομμάτια με ακουστική συνοδεία, μερικές εναλλαγές στα φωνητικά. Αυτά, μέχρι εκεί. Προσωπικά είμαι της άποψης “χαμηλά το κεφάλι, λίγα λόγια, προχωράμε ταπεινά και σοβαρά”. Αυτοί οι τύποι έκαναν το ακριβώς αντίθετο, θέλοντας προφανώς να τραβήξουν την προσοχή για να πάνε μπροστά. Το μόνο που είδα και στο αντίστοιχο –καλοφτιαγμένο σχετικά- ενημερωτικό αρχείο που είχα, ήταν λόγια, λόγια, λόγια. Η μπάντα κάνει αυτό, πιστεύει το άλλο. Άσε τη μουσική να μιλήσει ρε φίλε, μη μου αραδιάζεις 3 σελίδες Word με τα πρέπει, θέλω, μπορώ σου! Τι κατάφερες λοιπόν; Να ανεβάσεις τις προσδοκίες μου για σένα στα ύψη και τελικά να με προσγειώσεις απότομα! Μπράβο ρε μάγκες, πολύ έξυπνο εκ μέρους σας! Δηλαδή αν κάνουν και γράφουν τέτοια, μπάντες ενός έτους, τι να περιμένουμε απ’ αυτούς σε 5-6 χρόνια; Εγκυκλοπαιδικούς τόμους; Τέλος πάντων, αν ψήνεστε ακούστε μερικά κομμάτια, ίσως τα βρείτε ενδιαφέροντα. Προσωπικά βαρέθηκα μετά από μερικά ακούσματα.
4/10
Διονύσης Τσέπας
