Σίγουρα για πολλούς metal ακροατές το female-fronted ιδίωμα είναι μακράν το πιο χαντακωμένο απ’ όλα. Χαντακωμένο από πολλές απόψεις. Συνήθως η σειρά των καταστροφικών γεγονότων πάει ως εξής: το κάνει κάποιος, πιάνει, το κάνουν όλοι. Για να πιάσει. Και οι διαμαρτυρόμενοι δεν έχουν καθόλου άδικο. Με μεγάλη συχνότητα ακούμε μπάντες-κακέκτυπα των Nightwish, After Forever, Within Temptation και πάει λέγοντας. Από την άλλη είναι καλό για την μουσική γενικότερα να μην αντιμετωπίζουμε κανένα είδος με τόσο μεγάλη απαισιοδοξία. Οι Edenbridge λοιπόν, επιστρέφουν με το 7ο album της καριέρας τους και τα πράγματα κυλούν ομαλά. Αφενός γιατί από την αρχή της πορείας τους ενώ δεν έχουν αλλάξει το ύφος τους βελτιώνονταν αργά αλλά σταθερά και αφετέρου παρότι παίζουν κάτι που έχουμε κουραστεί να ακούμε το κάνουν να δείχνει πολύ πολύ όμορφο. Αυτή η μπάντα μ’ αρέσει γιατί αποπνέει έναν υγιή επαγγελματισμό και μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. Επιπλέον οι συνθέσεις είναι αρκετά συμπαθητικές, με τις περισσότερες να είναι αρκετά εύπεπτες, η παραγωγή είναι άριστη και η φωνή της τραγουδίστριας δεν με εκνευρίζει. Τελικά αγαπάμε female fronted!
7/10
Αγγελική Καπίρη
