Οι Elegy Of Madness στα δεκατρία χρόνια της ύπαρξης τους έχουν πολύ ενεργή παρουσία σε festivals και έχουν αποσπάσει θετικά σχόλια για το προηγούμενο album τους “New Era”, που ακόμα περιοδεύουν για χάρη της προώθησης του. Σίγουρα μπορώ να πω πως το “Invisible World” δεν έχει τόσο έντονο ήχο και τεχνολογικά στοιχεία, σε σχέση με το προηγούμενο. Η μπάντα κινείται σε ήχο symphonic metal με ωραία γυναικεία φωνητικά και κατά καιρούς συνοδευτικά brutal screams. Διαθέτουν ένα σύγχρονο ήχο με σκληρές κιθάρες και μελωδικό αρμόνιο προσφέροντας ήρεμα κουπλέ και κινητικά ρεφρέν. Υπήρχαν κάποιες εκρήξεις στα τύμπανα, αλλά σε γενικές γραμμές τα τραγούδια ήταν σε μέση ταχύτητα.
Στο δεύτερο κομμάτι “Es” όπως και στο πέμπτο “Believe” υπάρχουν dubstep στοιχεία, που ήταν κάτι ιδιαίτερο για μένα που τους άκουγα πρώτη φορά. Τα τεχνολογικά στοιχεία τα συναντάμε και στο τέταρτο κομμάτι “Invisible World”, στο ρυθμό που συμπληρώνει τις παύσεις μετά τα ρεφρέν και στο όγδοο, όπου το αρμόνιο έχει πιο ηλεκτρονικό ήχο. Στο έβδομο “Kore” μπορώ να πω ότι εξεπλάγην θετικά από το σύνολο. Η folk αρχή του με παραδοσιακά όργανα (αυλός και γκάιντα εκτιμώ) ταίριαξε πολύ με τα φωνητικά και δεν περίμενα να αποκτήσει έντονο ρυθμό. Βέβαια, στην συνέχεια θα χαλαρώσει και συνδυαστικά με τα dubstep στοιχεία άκουσα κάτι πρωτόγνωρο, σαν ο Skrillex να συμμετείχε σε τραγούδι των Eluveitie.
Ο γενικότερος ήχος, αλλά και τα φωνητικά μου φάνηκαν πιο εύστοχα σε σχέση με προηγούμενες κυκλοφορίες της μπάντας. Θα ήθελα να ακούσω περισσότερες εκρήξεις και folk στοιχεία, χωρίς να χάνετε το σύγχρονο ύφος τους, και να βρουν μια καλύτερη ισορροπία σε αυτό με το υπόλοιπο symphonic μοτίβο. Εύχομαι καλή συνέχεια στις προωθήσεις και μην ξεχνάτε πως η καλή προσπάθεια ανταμείβεται.
7,5/10
Νίκος Καρβουνόπουλος
