Μια μεγάλη κουβέντα καφενείου μπορεί να ανοίξει ανά πάσα στιγμή για τους δίσκους διασκευών. Είτε αυτοί κυκλοφορούν από πολλά συγκροτήματα που διασκευάζουν κάποιο γνωστό συγκρότημα, είτε κυκλοφορούν από ένα συγκρότημα που διασκευάζει αγαπημένα του κομμάτια άλλων καλλιτεχνών, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι από εντυπωσιακό μέχρι παντελώς χάλια. Εδώ όμως έχουμε μια ενδιαφέρουσα, στα χαρτιά, περίπτωση.
Τους Enuff’ Z’Nuff σίγουρα τους ξέρετε αν βόσκετε στα χωράφια του rock. Το σχήμα από το Illinois της Αμερικής με τον έναν ή τον άλλον τρόπο παραμένει ζωντανό από το 1984 μέχρι και σήμερα. Μπορεί οι μέρες τις δόξας να έχουν περάσει αλλά το σχήμα δεν τα παρατά. Μοναδικό μέλος βέβαια από την αρχική σύνθεση είναι ο μπασίστας Chip Z’Nuff ο οποίος έχει αναλάβει και τα φωνητικά από το 2016 και έπειτα.
Σε συνέχεια το περσινού “Brainwashed Generation”, το σχήμα επιστρέφει φέτος με έναν δίσκο διασκευών. Η ιδιαιτερότητα αυτού του εγχειρήματος είναι ότι εδώ διασκευάζουν αποκλειστικά Beatles αλλά και κομμάτια από τις solo δουλειές των σκαθαριών. Πρώτο πρόβλημα λοιπόν είναι το γεγονός πως αν η μουσική των Beatles σας αφήνει παγερά αδιάφορους, δύσκολα αυτές οι διασκευές θα σας αλλάξουν γνώμη.
Από εκεί και πέρα οι έντεκα συνθέσεις του άλμπουμ είναι ναι μεν αξιοπρεπείς αλλά εδώ που τα λέμε μάλλον δεν πιάνουν και πολλά μπροστά στο μεγαλείο των αρχικών συνθέσεων. Κακές δεν θα της πω αλλά αν θέλω να ακούσω Beatles, που σπάνια θέλω, δεδομένα θα ακούσω τους αυθεντικούς.
5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
