Δεν ξέρω από που να ξεκινήσω αυτή την άποψη ιδεών για την πρώτη κυκλοφορία των Erdve με τίτλο “Vaitojimas”. Νομίζω, ότι ο καταλληλότερος τρόπος είναι στο να αναφερθώ από το που μας έρχονται οι Erdve. Κυρίες και κύριοι, δε νομίζω ότι έχω ακούσει άλλη μπάντα από την Λιθουανία, ποτέ. Πρέπει να είναι η πρώτη φορά και μόνον αυτό, νομίζω ότι προκαλεί ενδιαφέρον. Είχα μεγάλη απορία να δω, σε πιο στυλ θα αφιέρωνε την μουσική του το κουαρτέτο από την παγωμένη Λιθουανία και η επιλογή της Season Of Mist να τους υπογράψει, μάλλον το μαρτυράει.
Τι άλλο θα μπορούσε να μας έρθει από μια χώρα η οποία είναι μουντή και σκοτεινή, παρά κάτι σε black. Σχεδόν… Πλέον, τα όρια των ειδών της μουσικής μας, αρχίζουν και καταρρίπτονται, ειδικά στον ακραίο ήχο. Οι διαχωριστικές γραμμές του sludge, του post και του black metal, είναι τόσο δυσδιάκριτες και αυτό ακριβώς κάνουν και οι Erdve, στο ντεμπούτο τους, αφού εκτός των παραπάνω στοιχείων, κάπου μέσα στην εξίσωση μπαίνει και το hardcore.
Δεν μπορείς παρά να παρασυρθείς από το ομώνυμο κομμάτι που ανοίγει το δίσκο και μάλλον είναι και το πιο εντυπωσιακό. Ένα καθαρό sludge/death τραγούδι, το οποίο βάζει και την απαραίτητη μελωδία μέσα, για να σε τραβήξει σε αυτή τη black βρωμιά με τον απόλυτο τρόπο. Αν κρατούσαν την συγκεκριμένη φόρμουλα οι Erdve, μάλλον θα είχαμε έναν απόλυτο νικητή. Δυστυχώς όμως, η μπάντα προσπαθεί πολύ να μπλέξει αρκετά post στοιχεία στη μουσική της και να κάνει τα πράγματα κάπως βαρετά. Ενώ τραγούδια σαν το “Isnara” και “Pilnatve”, περιέχουν πολύ όμορφα riffs και καθαρές black metal στιγμές, που μπορεί να σε ξεσηκώσουν, κάπου όλα αυτά τα ατμοσφαιρικά στοιχεία κουράζουν.
Φυσικά, δεν έχουμε να κάνουμε με μια καθαρή black metal μπάντα και ως επί το πλείστον, οι ρυθμοί είναι αργοί σε mid-tempo, εκτός από στιγμές που οι Erdve καθαρά πάνε τη μουσική τους σε πιο ακραία μονοπάτια, σαν τα “Prievarta” και το πολύ δυνατό κλείσιμο “Atraja”, όπου υπάρχουν και μερικά γρήγορα ξεσπάσματα. Τώρα, αυτό το ατμοσφαιρικό instrumental στη μέση του δίσκου, το “Apverktis”, ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς προσπαθεί να επιτύχει.
Η γενική άποψη πάντως είναι, ότι το κουαρτέτο από τη Λιθουανία τα καταφέρνει αρκετά καλά στο ντεμπούτο του. Τα riffs είναι καλοδουλεμένα, οι μελωδίες επίσης σπάνε το μονότονο ύφος της μουσικής και γενικά το “Vaitojimas”, αν και δεν έχει να δώσει κάτι το καινούριο, σίγουρα έχει να δώσει κάποιες ωραίες στιγμές μουσικής μελαγχολίας και ακρότητας. Η παραγωγή είναι όσο «βρώμικη» πρέπει, χωρίς να χάνεις τις ενορχηστρώσεις, οι οποίες και αυτές είναι καλοδουλεμένες.
Από επιρροές, δεν θα μπορούσα να βρω κάποια ονόματα τα οποία είναι πολύ γνωστά. Ίσως οι Behemoth είναι ένα όνομα το οποίο θα μπορούσε να ειπωθεί, μόνο αν κάποιος τους φανταστεί με αρκετές post και hardcore επιρροές αλλά και με sludge ήχο. Ενδιαφέρον παρόλα αυτά το ντεμπούτο των Erdve και οι οπαδοί του είδους σίγουρα θα βρουν κάποιες καλές στιγμές στο “Vaitojimas”. Δεν ξέρω αν η επιλογή της μπάντας να μην έχουν αγγλικούς στίχους βοηθάει στο να χτίσουν την ατμόσφαιρά τους, το μόνο σίγουρο είναι ότι αν συνεχίσουν με αυτό τον τρόπο στο μέλλον, σίγουρα θα ακούσουμε και κάτι καλύτερο από τους Erdve.
7/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
