Αν ακούσεις το ΕΡ των Ewigkeit με τίτλο “23” εiναι μια ευχάριστη έκπληξη μεν αλλά όχι και τόσο ευχάριστη ώστε να πετάξουμε τη σκούφια μας δε. Είναι ένα ΕΡ με ενδιαφέροντα στοιχεία και μέρη αλλά όχι τόσο ενδιαφέροντα ώστε να καλύψουν την παρακμή που διέπει το σύνολο των συνθέσεων αλλά και του ήχου.
Όλα τα παραπάνω ισχύουν εάν μείνεις μόνο σε μία επιπόλαιη ακρόαση και δεν εντρυφήσεις στην ιστορία. Επειδή κάποιες μουσικές γράφονται για να ντύσουν μια ιστορία. Πριν κρίνεις την ενδυμασία λοιπόν, θα πρέπει να ξέρεις την περίσταση για την οποία ράφτηκε.
Το “23” λοιπόν είναι ένα μουσικό αφιέρωμα στην μυθιστορηματική τριλογία “The Illuminatus!” των Robert Shea και Robert Anton Wilson που εκδόθηκε το 1975. Είναι μια μεταμοντέρνα sci-fi περιπέτεια που πλέκει (και μπλέκει) ιστορία και μυθοπλασία γαρνιρισμένη με σουρεαλισμό, θεωρίες συνομωσίας και έντονη σάτιρα.
Για το εν λόγω project λοιπόν, οι Ewigkeit επιστρατεύουν τις εκπληκτικές 70s επιρροές τους και λίγο (ή και λίγο παραπάνω) από το σκοτάδι της black metal πλευράς τους, χωρίς όμως να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στο κομμάτι του ήχου ο οποίος είναι τραχύς και κάπως πιο παρακμιακός σε σχέση με άλλες δουλειές της μπάντας. Παρ’ όλα αυτά θα πρέπει να εκλάβω αυτήν την παρακμή αποκλειστικά ως άποψη και σε καμία περίπτωση ως αποτέλεσμα ανικανότητας η έστω βαρεμάρας, καθώς η ως τώρα δουλειά τους μιλάει από μόνη της για τις ικανότητές τους. Στην τελική όμως, experimental δηλώνουν οι άνθρωποι, άρα δικαιούνται να πειραματιστούν και με την παρακμή.
Αυτό το μικρό ΕΡ λοιπόν με τίτλο “23”, με διάρκεια μόλις είκοσι τρία λεπτά και πέντε κομμάτια δεν είναι και τόσο μικρό τελικά, καθώς και η μπάντα δίνει στους ακροατές της κάτι διαφορετικό από ότι έχει κάνει ως τώρα αλλά το σημαντικότερο κατ’ εμέ, δίνει ξανά τροφή για σκέψη όπως πάντα. Γι’ αυτό δώστε προσοχή στο στιχουργικό κομμάτι, ακόμη κι αν τους ακούτε για πρώτη φορά. Και ακούστε τους. Αξίζει.
8/10
Παυλίνα Κωνσταντίνου
[email protected]
