Η αστρική πύλη στης βόρειας Ελλάδας ανοίγει για τέταρτη φορά μετά το 2016. Οι θεσσαλονικείς melodic metallers δεν βιάζονται με τις κυκλοφορίες τους μιας και τείνουν να μας δίνουν νέο υλικό κάθε τρία χρόνια (εκτός από την απόσταση ανάμεσα στο ντεμπούτο τους και τον δεύτερο τους δίσκο). Σαράντα λεπτά και κάτι ψιλά όμορφης μελωδικής νεοκλασσικής μουσικής θα βρει κάποιος που θα ακούσει το “The Dream”.
Σμιλεμένο πάνω στις συνταγές που έθεσε ο Malmsteen με τους Rising Force, χωρίς όμως την φλυαρία – το κρατάμε αυτό, και την ατμόσφαιρα σχημάτων όπως οι Royal Hunt το “The Dream” είναι ένα όμορφο άλμπουμ. τι θέλω να πω με αυτό. Χωρίς να είναι πολύπλοκο ή υπερτεχνικό είναι πλούσιο σε μελωδία και οι συνθέσεις τους είναι χορταστικές και καλοδουλεμένες. Κουβαλάει ένα 90’s αίσθημα από την χρήση των πλήκτρων αλλά και την φωνή του John Jeff Touch και την παραγωγή που είναι ναι μεν πολύ καλή όμως σε καμία περίπτωση δεν τονίζει τον όγκο σε βάρος της μελωδίας.
Οι ταχύτητες είναι mid tempo σε γενικές γραμμές με λίγες αυξήσεις κάτι το οποίο δεν κουράζει όμως μιας και σχεδόν όλα τα ρεφραίν είναι αρκετά κολλητικά! Τρανταχτό παράδειγμα τα πανέμορφα “Shameless War” και “Best Night Of My Life”. Θα ήμουν άδικος βέβαια να πω ότι τα υπόλοιπα κομμάτια πάνε πίσω. Όχι, τολμώ να πω ότι το “The Dream” είναι μια ευχάριστη εναλλαγή σε όλες αυτές τις κυκλοφορίες που προσπαθούν να πείσουν με το βάρος τους.
Για άλλη μια φορά ο Κώστας Δομενικιότης παίρνει στις πλάτες του όλο το συνθετικό κομμάτι και παραδίδει ένα εξαιρετικό σύνολο. Δεν βλέπουμε συχνά μπασίστα να ηγείται ενός σχήματος αλλά να πέσει φωτιά να μας κάψει αν που ότι δεν τα πάει εξαιρετικά. Απόλαυσα το “The Dream” όσο λίγες άλλες κυκλοφορίες εδώ και καιρό και τολμώ να πω ότι είναι μια από τις λίγες περιπτώσεις που ήθελα να έχει μεγαλύτερη διάρκεια. Όταν αυτό το λέει ένας άνθρωπος που απλά δεν έχει για τίποτα υπομονή πιστεύω ότι λέει πολλά!
8,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
