Τεράστια μπάντα οι Fates Warning. Δεν θα κάτσω να αναλωθώ στο αν έχουν αδικηθεί ή όχι από τους progressive metal οπαδούς και δεν είναι η μπάντα η οποία θα έπρεπε να είναι. Ούτε καν θα μπω σε σύγκριση με τους Dream Theater. Σίγουρα οι πωλήσεις είναι ένα θέμα αλλά ο πρωταρχικός ρόλος ενός συγκροτήματος είναι να κυκλοφορεί καλή μουσική.
Οι αγαπημένοι μου Fates Warning με είχαν απογοητεύσει με τις δυο τελευταίες τους κυκλοφορίες, το “X” και το “Darkness In A Different Light”. Ειδικά μετά την εννιάχρονη διακοπή τους, περίμενα ότι η τελευταία τους προσπάθεια θα ήταν κατά πολύ καλύτερη και δυστυχώς απογοητεύτηκα οικτρά. Κάπου άρχισα να σκέφτομαι, ότι ίσως οι Fates Warning έχουν τελειώσει συνθετικά. Πόσο λάθος ήμουν…
Δεν περίμενα τίποτα από το “Theories Of Flight” και αυτά που άκουσα από τις απανωτές ακροάσεις ήταν ένας φρέσκος δίσκος, με πολύ ωραία κομμάτια και επιτέλους τους Fates Warning να επιστρέφουν σε ένα μια πιο ευθεία και αρκετά πιο σκληρή κατεύθυνση. Το πρώτο δείγμα του “Seven Stars” με είχε ενθουσιάσει, αφού περιείχε όλα τα καλά συστατικά των Fates Warning, σε ένα κομμάτι που για κάποιο λόγο μου θύμισε το “Point Of View”. Φανταστική μελωδία και απόδοση από τον Ray Alder (ο οποίος φαίνεται σαν να έχει αναγεννηθεί) αλλά και μια πιο εμπορική χροιά, η οποία δεν είναι καθόλου κακή όταν γίνεται προσεγμένα.
Το “Theories Of Flight” κινείται στα standards του “Seven Stars”. Ο δίσκος είναι ο πιο ευθύς που έχω ακούσει για πολλά χρόνια από τους Fates Warning. Φυσικά υπάρχουν τα progressive περάσματα αλλά και τα μεγάλα κομμάτια “The Light And Shade Of Things” και “The Ghosts Of Home”, στα οποία η μπάντα βγάζει όλα τα progressive στοιχεία προς τα έξω αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να πει κανείς ότι κουράζεται από αυτά.
Το “Theories Of Flight” θεωρώ ότι στηρίζεται πάνω από όλα στις μελωδικές γραμμές του Alder, οι οποίες είναι φανταστικές. Φτάνει κανείς να ακούσει όλες τις μελωδίες που υπάρχουν στο “The Light And Shade Of Things” ή το “White Flag”. Κομμάτια σαν το “SOS” και το “Like Stars Our Eyes Have Seen”, δίνουν μια πιο σύγχρονη και πιο σκληρή χροιά στο δίσκο ενώ το “From The Rooftops” συνδέει με το “Disconnected” (μα τι δισκάρα) παρελθόν της μπάντας. Όλα αυτά συνθέτουν επιτυχημένα το παζλ του “Theories Of Flight”.
Με εξέπληξαν θετικότατα οι Fates Warning. Δεν περίμενα τέτοιο δίσκο. Όλοι οι οπαδοί της μπάντας πρόκειται να ακούσουν τους Fates Warning φρέσκους και εμπνευσμένους. Η μεγάλη διαφορά με τις προηγούμενες προσπάθειες είναι ο Ray Alder, ο οποίος βγάζει και πάλι την ψυχή του στο μικρόφωνο, με μελωδίες αντάξιες του ονόματος των Fates Warning. Επενδύστε ή ακούστε αλλά μην χάσετε σίγουρα μια από τι καλύτερες κυκλοφορίες της σημαντικής αυτής μπάντας. Η δύναμη της μελαγχολίας έχει επιστρέψει.
8/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
