Κυκλοφορώντας τον τρίτο full–length δίσκο τους οι Νορβηγοί Fester σηματοδοτούν το νέο ξεκίνημά τους, μιας και πέρα από ένα Compilation το 2010 δεν είχαν βγάλει υλικό για δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια. Τι μένει να πούμε για μία μπάντα που σταμάτησε πάνω στην “χρυσή εποχή” του black στην Νορβηγία, όπου υπήρχε όλη αυτή η ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που παρακίνησε πολλές μπάντες, δημιουργώντας έτσι μουσικά μεγαθήρια. Πιστεύω ότι θέλουν να ξαναζήσουν το όνειρό τους, κάτι δεν μπορεί να το κρίνει αρνητικά κανένας. Μουσικά το death/black στυλ παραμένει, δίνοντας μεγάλη έμφαση στην ατμόσφαιρα που εκφράζεται από το γενικό dark στοιχείο, τα ξεθωριασμένα vocals που παρέα με τις slow tempo κιθάρες παίρνουν ντόμινο την δυναμική του δίσκου, χωρίς έντονα ξεσπάσματα, ή κάτι ιδιαίτερο να σε συγκινήσει περιμένεις στην τελική να σε συνεπάρουν οι ιδέες, όπου ναι, μερικές αξίζουν αλλά δεν αναπληρώνουν το κενό που είχε μέχρι τώρα δημιουργηθεί. Αξίζει να ακούσετε τους παλαιότερους δίσκους περισσότερο, κατά την άποψή μου και αν σας αρέσουν αρκετά, τότε προχωρήστε σε αυτόν, σίγουρα έχει να δώσει κάτι. Αν υπήρχε λίγο περισσότερο νεύρο ο δίσκος θα μετρούσε πολύ παραπάνω, αλλά αυτό είναι το στυλ τους. Δεν με άφησε αδιάφορο η δουλειά τους, απλά έχω ακούσει και καλύτερα και να πω και την προκατειλημμένη άποψή μου περίμενα κάτι λίγο παραπάνω από Νορβηγούς, όσο κακό και αν ακούγεται.
6/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης
