Ναι, εντάξει. Παίζεις metalcore. Και δεν ντρέπεσαι. Είσαι Νορβηγός και παίζεις metalcore. Και δεν ντρέπεσαι ούτε εδώ. Δεν λέω ότι είναι για τα σκουπίδια η μουσική των παιδιών απλά εντάξει για Νορβηγία δεν μου κάνει. Δεν κολλάει καθόλου.
Πέρα από αυτό είναι πολύ απλή η μουσική τους. Χιλιοπαιγμένη θα έλεγα. Είναι αυτοί και άλλοι χιλιάδες ίδιοι στο είδος τους, αυτό το περίεργο metalcore με λίγο indie μέσα του (αφού αυτό είναι της μόδας). Δεν έχουν τίποτα το ξεχωριστό στις συνθέσεις τους. Είναι όμως συμπαθητικοί. Μου θυμίζουν Muse αρκετά. Ειδικά στο τέταρτο κομμάτι του EP “What Have We Done”.
Έχουν επίσης και κάποια πολύ ωραία σημεία μέσα στα κομμάτια τους πολύ ατμοσφαιρικά, με πλήκτρα και όμορφες διφωνίες. Μα και πάλι δεν με έχουν ενθουσιάσει αρκετά για να πω ότι όντως αυτά τα παιδιά θα γίνουν κάποια στιγμή μπαντάρα.
Η ίδια η μπάντα δηλώνει πως οι μεγαλύτερές τους επιρροές, ήταν μπάντες όπως οι Bring Me The Horizon, Nothing But Thieves και οι Architects. Δεν χρειαζόταν να το πουν, φαίνεται πάρα πολύ. Μουσικά τους φέρνουν πάρα πολύ και στιλιστικά θα έλεγα. Αλλά μου τη σπάει το γεγονός ότι μεγάλα παιδιά τώρα κάθονται και γράφουν στίχους για θέματα με τα οποία ασχολούνταν το 2005 κάτι άκυρα emo παιδιά.
Απλά δεν μου κολλάει. Νομίζω βρήκαμε άλλη μία μπάντα που είναι εκτός εποχής με την πάρα πολύ κακή έννοια. Ας το αφήσουν τα παιδιά να γυρίσουν στην indie. Καλύτερα θα είναι, τραβάει και κοπέλες. Έχουν και το στυλ.
Τέλος πάντων, πραγματικά θέλω να δω πως θα πάει η κυκλοφορία αυτή. Και αν πέφτω τόσο έξω λέγοντας ότι το metalcore είναι τόσο νεκρό, όσο και οι μπάντες που προσπαθούν απεγνωσμένα να το αναστήσουν.
5,5/10
Μαρία Κανελλάκη
m[email protected]
