Πέντε χρόνια είχαν περάσει από την τελευταία δισκογραφική δουλειά της black metal δυάδας Fluisteraars από την Ολλανδία. Το 2020 σήμανε την επιστροφή τους με το “Bloem”. Κοιτώντας το εξώφυλλο, δε μπορούσα να καταλάβω πως θα μπορούσε να ταιριάξει με τον ήχο της μπάντας. Όλα αυτά, προτού πατήσω play. Γιατί με το που το έκανα αυτό, πήρα πολύ γρήγορα την απάντηση που ζητούσα. Ένα λιβάδι με παπαρούνες δε μπορεί παρά να είναι μία γαλήνια εικόνα. Γαλήνιο, κατά μία έννοια, είναι και το “Bloem”, όσο περίεργο κι αν ακούγεται αυτό.
Το “Bloem”είναι ένα σύνολο από όμορφες μελωδίες επηρεασμένες από τη φύση. Παραμένει πάντα black metal, αλλά δίχως τα γνωστά κλισέ του, που το θέλουν παγωμένο και απειλητικό. Είναι ατμοσφαιρικό, χωρίς όμως να γίνεται αμιγώς αυτό που θα χαρακτηρίζαμε ως atmospheric black metal. Αυτό ίσως είναι που το σώσει και από τις συνηθισμένες, υπερβολικές φλυαρίες του atmospheric black metal, οι οποίες προσδίδουν τεράστια διάρκεια δίχως λόγο και χωρίς να έχουν κάτι να πουν. Οι συνθέσεις, ωστόσο, παραμένουν μεγαλειώδεις.
Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα riffs σε όλο το δίσκο και βλοσυρά φωνητικά που κάνουν τη σύνδεση με το κλασσικό black metal. Λίγο η συνολική παραγωγή μού τα χαλάει, αλλά μετά από ένα τέτοιο συνολικό αποτέλεσμα δεν δίνω καν σημασία σε αυτό. Το “Bloem”, πέρα από αυτά, έχει ψυχεδελικές επιρροές, όπως και κάποια ηλεκτρονικά στοιχεία. Είναι συναισθηματικό και χαλαρωτικό. Σαν μια βόλτα σε ένα ηλιόλουστο λιβάδι με λουλούδια. Όπως ένα ηχητικό ποίημα.
Το “Bloem” διαρκεί μόνο μισή ώρα και είναι από αυτές τις φορές που θα ευχόμουν να διαρκούσε περισσότερο. Από την άλλη, όμως, σε καλεί με αυτό τον τρόπο σε αλλεπάλληλες ακροάσεις. Με την κάθε ακρόαση μπορείς να εκτιμήσεις και το κάθε διαφορετικό στοιχείο του δίσκου.
8,5/10
Τζούλια Τσαγκάρη
jtsagari@yahoo.com
