Στην σημερινή δισκοκριτική την τιμητική της έχει η ελληνική underground σκηνή. Αν και αρκετοί είναι εκείνοι που συχνά την απαξιούν και συνήθως την χρησιμοποιούν προς όφελος τους, παραμένει ωστόσο ακόμα ζωντανή με κυκλοφορίες σαν αυτές. Ο καλύτερος τρόπος να αντιληφθεί κανείς αυτόν τον όρο, είναι οπωσδήποτε να ξεχάσει πράγματα που έχει ξανά ακούσει, μακριά από κάθε «καλούπι» και κοινοτυπία. Είναι πιθανώς η μοναδική εναπομένουσα καθαρή, ατόφια και αθώα εκδήλωση μουσικής. Φυσικά από αυτήν την νοοτροπία δεν θα μπορούσαν να απέχουν και οι Gomgoma. Μια τετραμελής μπάντα από την Χαλκίδα, η οποία όπως ισχυρίζεται και η ίδια παίζει ένα συνονθύλευμα από sludge, crust, hardcore, old-school death/black metal.
Σχηματίστηκαν το 2010 και έκτοτε μετράνε μόλις ένα demo και δυο EPs, με τα δυο τελευταία να συμβαίνουν το 2015, έξι χρόνια πριν. Το δυναμικό τους, πλέον, αποτελείται από τους James (ex-Routes), Billy στα τύμπανα, Miltos (ex-Sund) στα φωνητικά, ενώ στο μπάσο βρίσκεται ο Spiros. Ο λόγος, λοιπόν, για το “Efflorescent Graveyards”. Μια συλλογή η οποία περιλαμβάνει και τα εννέα κομμάτια από τα δυο τελευταία EPs τους, “Medicine Apophthegms” και “Civilized Punks” αντίστοιχα. Είναι μια κυκλοφορία η οποία ξεκάθαρα κουβαλάει την DIY νοοτροπία στις ρίζες της. Εύκολα μπορεί να το διαπιστώσει κανείς τόσο από τις ίδιες τις μουσικοσυνθέσεις, όσο και από το πρώτο κιόλας κομμάτι.
Κατά κύριο λόγο και έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, πρόκειται για στοιχεία noise (προς το τέλους κάθε κομματιού), sludge (κυρίως στα φωνητικά) και σκοτεινό black ‘n’ roll, από τις πρώτες καλές μέρες. Από την άλλη το γεγονός πως κρατάνε ατόφιες και ωμές τις ηχογραφήσεις και σε συνδυασμό με μια lo-fi παραγωγή σου δίνει την αίσθηση σαν να τους ακούς ζωντανά. Αδιαμφησβήτητα μια μουσική που δεν είναι για όλους, ωστόσο μπορώ να πω πως είναι από τις καλές τέτοιου είδους κυκλοφορίες. Ας ελπίσουμε πως αυτή η συλλογή θα αποτελέσει αφορμή για την επιστροφή της μπάντας στην ενεργό studio δράση.
7/10
Γιώργος Χατζηϊωαννίδης
[email protected]
