Ντεμπούτο για τους Ρώσους thrashers με το βαρυσήμαντο τίτλο “ What Doesn‘t Kill Me Makes A Big Mistake” και δυσκολεύομαι πολύ να γράψω μια κριτική που θα ξεπερνά τις 10 γραμμές. Ο λόγος είναι πως με μια λέξη μπορώ να ξεμπερδεύω με την πάρτη τους και να καταλάβουν όλοι περί τίνος πρόκειται. Pantera. Απλά, ξεκάθαρα, χωρίς περιστροφές. Από την αρχή ως το τέλος. Δηλαδή λίγο παραπάνω και θα έπεφτε μήνυση. Προσωπικό στυλ; Τι είναι αυτό; “Cowboys From Hell” και “Far Beyond Driven” κάργα. Μέχρι και στη παραγωγή. Τέλος; Όχι ε; Τραγουδάνε και στα Ρώσικα. Μεγάλες στιγμές λέμε. Ε, εντάξει δεν είναι και εντελώς για τα μπάζα. Το “γράφω και μαθαίνω” το πάνε καλά. Στο “σκέφτομαι και γράφω” χωλαίνουν λίγο, αλλά όταν μάθουν ορθογραφία και σύνταξη μπορεί και να το τελειώσουν το ρημάδι το δημοτικό. Τέλος; Τέλος.
3,5/10
Γιώργος Τσινάνης
