Οι The Ferrymen είναι για ακόμα μια φορά σταθεροί στο ανά διετές ραντεβού τους. Το εξαιρετικό τους ντεμπούτο “The Ferrymen” κυκλοφόρησε αρχικά το 2017 για να έρθει έπειτα το “A New Evil” δυο χρόνια μετά, φέρνει φέτος το σχήμα να κυκλοφορεί το “One More River To Cross”, έναν εξαιρετικό δίσκο που πραγματικά πρόκειται να απασχολήσει τους οπαδούς του μελωδικού rock/metal. Το power trio των Magnus Karlsson (Primal Fear, Starbreaker; Κιθάρα, Μπάσο, Πλήκτρα), Ronnie Romero (Rainbow, CoreLeoni; Φωνητικά) και Mike Terrana (ex–Rage, ex–Artension; Τύμπανα) έχουν δέσει τόσο αρμονικά που σε καταπλήσσουν.
Οι εξαιρετικές ατμόσφαιρες των πλήκτρων με τις σαν άλλωτε «Σειρήνες» στην εισαγωγή του “One Word” σε οδηγούν σε ένα εξαιρετικό hard rock intro track, το οποίο είναι λες και έχει βγει μέσα από κάποιο άλμπουμ των Allen/Lande στα οποία ο Magnus έχει μοιράσει το ταλέντο του. Λογικό είναι να αποτελέσει και το ένα εκ των δυο video clip για την προώθηση του δίσκου. Ακολουθεί το δικό μου αγαπημένο του δίσκου, το “The Last Wave”, το οποίο διαθέτει ίσως το κα-λύ-τε-ρο ρεφρέν μέσα στο δίσκο, γεμάτο δυναμισμό, απαράμιλλο πάθος και ενέργεια. Σε αυτά φταίει αποκλειστικά ο Ronnie με την ερμηνεία του, δίχως να θέλω να υποβαθμίσω την πρωτόλεια ύλη που δεν είναι άλλη από την μουσική του κομματιού. Πραγματικά ένα κομμάτι να παίζει στο διαπασών. Α! Αυτό είναι και το δεύτερο video clip/single. Το “Shut It Out” είναι ένα κομμάτι που θα μπορούσε να υπάρχει στο πρώτο, αριστουργηματικό δίσκων των Starbreaker, αφού σε αυτό πραγματικά νιώθω όλο το vibe της εποχής που κυκλοφόρησε. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει πολύ αργότερα κατά την ακρόαση του “Hunt Me To The End Of The World”. Αν κάποιος ανατρέξει σε εκείνον το δίσκο, θα καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Τέταρτο στην σειρά του δίσκου είναι το “City Of Hate”, το οποίο κινείται σε πιο «μεταλλικά» μονοπάτια. Ξεκινά και αυτό με πλήκτρα και ένα πατροπαράδοτο break στα τύμπανα, σήμα κατατεθέν του Mike, από αυτά που μας έχει συνηθίσει στην δισκογραφική του πορεία. Καταιγιστικό riffing στις κιθάρες, σαρωτικά τύμπανα και μελωδικότητα στα ρεφρέν. Σαν να ακούμε κάτι κοντά στον ήχο των Thunderstone ένα πράμα. Την ίδια εντύπωση μου έδωσε και το κομμάτι που σχεδόν κλείνει το δίσκο, το “The Last Ship”.
Στην μέση του δίσκου έρχεται το ομώνυμο “One More River To Cross”, ένα κομμάτι κοντά στα μέτρα και σταθμά του “The Last Wave”. Εξαιρετικό και αυτό. Το “Morning Star” είναι μια ωδή αφιερωμένη στον Ronnie James Dio, κάτι ανάμεσα στην προσωπική του καριέρα και το “Heaven & Hell” (σ.σ.: δεν πιστεύω να ρώτησε κανείς ποιανών). Θέλει πολλά κότσια να γράψεις κάτι τέτοιο. Κάλλιστα θα μπορούσα να το φανταστώ να έχει σαν special guests εδώ τον Jorn Lande και τον Dino Jelusick ώστε να οργιάζουν. Στο “Bringers Of The Dark” τα κοφτά riffs κλέβουν την παράσταση και οι ερωτοαπαντήσεις με τα πλήκτρα είναι εξαιρετικές. Βέβαια ο Ronnie είναι εξαιρετικός και σε αυτό το κομμάτι. Το “The Other Side” θα μπορούσε με την όλη του αισθητική να ήταν ένα κομμάτι γραμμένο και κομμένο στα μέτρα των Nightwish της “Dark Passion Play”(2007) περιόδου ενώ το άλμπουμ κλείνει με το “The Passenger”, ένα εξίσου ποιοτικό κομμάτι με δυναμικές φωνητικές μελωδίες.
Δεν χωρά αμφιβολίες πως ο Magnus Karlsson είναι ένας εξαιρετικός συνθέτης και ξέρει πολύ καλά πώς να «πιάσει» τον ακροατή του, εγκλωβίζοντας τον στις εξαιρετικές μελωδίες που γεννά η κιθάρα του. Έχει στον πλάι του έναν τόσο χαρισματικό τραγουδιστή όπως είναι ο Ronnie Romero και έναν ογκόλιθο στα τύμπανα όπως είναι ο Mike Terrana, που μπορεί να παίξει τα πάντα. Μακάρι να βγουν κάποια στιγμή για περιοδεία και να μπορέσουμε να τους απολαύσουμε. Και εις ανώτερα μάγκες!
9/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
