Όχι βία στα γήπεδα έλεγε ένα παλιό σύνθημα και επιτρέψτε μου να προσθέσω την λέξη ‘μόνο’ μετά το ‘όχι’. Θέλεις βρε χρυσό μου να το παίζεις μόνο ξύλο και μοντέρνο thrash; Να το κάνεις αλλά τουλάχιστον να το κάνεις σωστά. Οι Βρετανοί Sworn Amongst κάνουν το ίδιο λάθος με πλήθος άλλες μπάντες που έχουν στο κεφάλι τους να παίξουν, βρέξει χιονίσει, έρθει δεν έρθει το 2012, ένα συγκεκριμένο αναθεματισμένο είδος για να μοιάσουν με την μπάντα-πρότυπο που είχαν στο λύκειο. Και ενώ σιχαίνομαι να επαναλαμβάνομαι θα το κάνω δυστυχώς για άλλη μια φορά: ελπίζω να έχουν κατά νου ότι με αυτή την νοοτροπία σύντομα θα πέσουν σε μια θάλασσα ομοιογένειας και ότι δεν πρόκειται κανείς να θυμάται αυτόν εδώ τον πρώτο τους δίσκο, που σίγουρα θα έχουν σπαταλήσει χρόνο και χρήμα για να τον καταφέρουν, μετά από 3 μήνες. Τουλάχιστον αν το έχουν καταλάβει θα αποφύγουν την ψυχρολουσία, επιπλέον αν το δέχονται και απλά παίζουν για την πλάκα τους, μαγκιά τους. Αλλά αυτό το σενάριο που ακούγεται κάπως απίθανο οπότε καλύτερα να το προσέξουν.
4/10
Αγγελική Καπίρη
