Μεγάλη ιστορία τα EP γενικά και ιδιαίτερα για τον ακραίο ήχο. Τόσο από την μεριά των ακροατών, όσο και από εκείνη των μουσικών οι αντιδράσεις είναι all over the map που λένε και στο “Criminal Minds”! Κάποιοι τα θεωρούν φετίχ, και όχι άδικα μιας από το EP έχουμε ακούσει πολύ μεγάλα πράγματα όπως λόγου χάρη το τρομακτικό “Despise The Sun” κάποιων Suffocation. Κάποιοι άλλοι τα θεωρούν συνήθεια και απαραίτητο ορεκτικό πριν από τον δίσκο, όπως μας είχαν συνηθίσει εκεί στα μέσα των 90’s οι Dark Tranquility. Κάποιοι μουσικοί από την άλλη βρίσκουν την ευκαιρία να πειραματιστούν αρκετά με τα κομμάτια τέτοιων κυκλοφοριών που πολλές φορές το αποτέλεσμα είναι τόσο εντελώς εκτός της λογικής της μπάντας με αποτέλεσμα αφενός να προκαλεί απορία στους ακροατές, αφετέρου είναι τέτοιο το υλικό που και οι ίδιοι οι μουσικοί δεν θα μπορούσαν να το συμπεριλάβουν σε μια κανονική κυκλοφορία της μπάντας τους. Αυτά με τα εισαγωγικά. Εδώ έχουμε καινούργιο υλικό από την σημαντικότερη, επιτρέψτε μου να το πω αυτό, death metal μπάντα από την Φινλανδία (επιτέλους και κάτι καλό από την συγκεκριμένη εταιρία). Η συγκεκριμένη κυκλοφορία μας προσφέρει δύο κομμάτια στο γνώριμο death/doom ύφος της μπάντας με συνολική διάρκεια τα 17 λεπτά περίπου με κύριο θεματικό άξονα των κομματιών τη κλασσική horror movie των 70’s “Cry of the Banshee”. Πέρα από τον προφανή σκοπό της μπάντας να μας κρατήσει “ζεστούς” μιας και πέρασαν ήδη δύο χρόνια από την κυκλοφορία της τελευταίας ολοκληρωμένης δουλειάς τους “Effigies Of Evil” υπάρχει και κάτι άλλο το οποίο δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία στην αναζήτηση όλων όσων παιδεύονται με τέτοιες κυκλοφορίες. Με το συγκεκριμένο EP κάνουν ντεμπούτο τα δύο νέα “μεταγραφικά αποκτήματα” της μπάντας, ο κιθαρίστας Teemu Hannonen και ο μπασίστας Markus Makkonen. Οι δύο συνθέσεις που μας δίνουν για ορεκτικό εδώ προφανώς και είναι καινούργιες και όχι τίποτα leftovers μιας και σκοπός κυρίως είναι να γνωρίσουμε τα καινούργια μέλη της μπάντας και πως αυτοί δένουν και αποδίδουν στο γενικότερο σύνολο. Μου ακούγονται λίγο πιο μελωδικοί εδώ και μάλιστα θα τολμούσα να πω πως με κάποιο τρόπο οι μελωδίες μου φαίνονται όχι τόσο “αβάσταχτες” όπως στο “Effigies of Evil”, σαν να προσπαθούν να βγάλουν ένα κάπως αισιόδοξο στοιχείο δηλαδή (αν ποτέ μπορείς να πεις κάτι τέτοιο για τους Hooded Menace). Οι ταχύτητες είναι αποκλειστικά doomy με άριστη κιθαρισική δουλειά και κομπλέ φωνητικά από τον Lasse Pyykko. Προσωπικά μου θυμίζουν σε αυτή τη κυκλοφορία τους πολύ τους φοβερούς funeral doomsters Ahab στο λίγο πιο γρήγορο και πιο death metal βέβαια. Οι οπαδοί του ήχου είναι δεδομένο ότι θα γουστάρετε όποτε το ζητούμενο είναι αν υπάρχουν τα φράγκα για να το αποκτήσετε. Η συγκεκριμένη κυκλοφορία λοιπόν είναι διαθέσιμη σε limited στις 100 κόπιες πορτοκαλί/μαύρο βινύλιο μαζί με t-shirt,limited στις 200 κόπιες μοβ βινύλιο και σε non limited μαύρο βινύλιο.
7/10
Τάσος Δεληγιάννης
