Με όνομα παρμένο από την ενσάρκωση του σατανά στο βιβλίο του Μπουλγκάκοφ, «Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα», οι Νορβηγοί Woland πραγματοποιούν την πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική τους προσπάθεια με τίτλο “Hyperion”. Ομολογώ πως δεν κατάλαβα ποτέ τι θέλει να πει η χρήση του προθέματος post για κάποιο είδος μουσικής και συγκεκριμένα τι εννοούν με το post Black Metal με το οποίο βάφτισαν τη μουσικοί τους. Αυτό που άκουσα εγώ στα 40 λεπτά που διαρκεί το άλμπουμ είναι μια μίξη blackmetal, industrial προς το electro αισθητικής, με αρκετή μελωδία και μια wannabe ακραία ατμόσφαιρα. Τα jazz και flamenco στοιχεία που ισχυρίζονται πως έχουν εντάξει στη μουσική τους περιορίζονται σε ένα ξεκάρφωτο σημείο που ξεκινά με πιάνο στη μέση του “Live Forever”, ένα κιθαριστικό σημείο στο “Living Water” και ένα πέρασμα πάλι στη μέση του τελευταίου “Elevated Existence”. Μαύρη σελίδα αποτελεί δε το “None” με το χαζοχαρούμενο ρεφρέν. Και είναι κρίμα γιατί ο δίσκος αρχίζει με το πολύ καλό “ConquerAll” που μου έφερε στο μυαλό τους Samael (από το “Passage” και μετά) και τους παλιούς Moonspell λόγω του goth στοιχείου. Συμπαθητικό είναι και το “ArtOfAscension” που ακολουθεί , και μετά μπορείς να βρεις μόνο μέρη που να αξίζουν και όχι ολόκληρα κομμάτια. Η μπάντα θέλει να βάλει ετερογενή στοιχεία στον ήχο της αλλά αρκείται να τα παραθέσει αυτούσια μέσα στα κομμάτια, δεν τα έχει εντάξει στις συνολικές δομές τους. Η παραγωγή καταφέρνει να τον μετατρέψει σε έναν «ακραίο» δίσκο που όμως δεν είναι καθόλου ακραίος, αντίθετα, παρά τα blastbeatsκαι τα black ουρλιαχτά, είναι από τους πιο mainstreammetal παραγωγές που έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό. Οι guest συμμετοχές των Geir Bratland (Dimmu Borgir), Mathias ‘Vreth’ Lillmans (Finntroll) και JanicaLonn (Black Sun Aeon) περνούν εντελώς απαρατήρητες. Άλλη μια περίπτωση μπάντας που «στήνεται» με σκοπό να ξεγελάσει τους ακροατές στο να πιστέψουν πως έχουν στα χέρια τους κάτι πρωτοποριακό. Θα έπρεπε να βάλω χαμηλότερο βαθμό, αλλά πιστεύω ότι έχουν τα προσόντα να πετύχουν κάτι ξεχωριστό αν δουλέψουν σκληρά και τίμια στην επόμενη κυκλοφορία τους.
5/10
Νίκος Κεφαλίδης
