Heavy Feather – Débris & Rubble (The Sign)

whale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothChania Rock Festival 2019_728x90 - 728|90|Chania Rock Festival 2019_728x90|||bothuts_banner728x90 - 728|90|uts_banner728x90|||bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothBob-Katsionis_728x90 - 728|90|Bob-Katsionis_728x90|||both

20000

110

Μπορώ να πω ότι το Futurama με έκανε να δω με άλλο μάτι συγκροτήματα τύπου Heavy Feather. Για να το θέσω πιο απλά κάθε φορά που στα χέρια μου πέφτει ένα CD σαν το “Debris & Rubble” δεν μπορώ παρά να σκεφτώ το κεφάλι του Nixon να λέει “Die you damn hippies” με τα αυτονόητα αποτελέσματα… Την γλύτωσαν οι Heavy Feather από την Στοκχόλμη; Προφανώς όχι.

Το ντεμπούτο τους λοιπόν “Debris & Rubble” περιλαμβάνει έντεκα συνθέσεις που έχουν πολλά συστατικά: ψυχεδέλεια, ολίγον από blues, μια δόση από Southern Rock και ίιιισως και λίγο παλαιουρίστικο heavy (όχι metal, heavy μόνο). Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ένας δίσκος που προσωπικά με έκανε να πάρω το Volkswagen βανάκι μου και να… “KILL ALL HUMANS” (αναθεματισμένο Futurama!!!).

Σοβαρά τώρα όμως. Οι συνθέσεις του “Debris & Rubble” είναι τουλάχιστον αξιοπρεπείς. Μπορεί το εναρκτήριο “Where Will We Go” να ακούγεται σαν περίσσεμα από δουλειά των Blues Pills όμως δεν μπορώ να πω ότι το σχήμα είναι ένας ακόμα κλώνος. Έχουν αρκετές καλές στιγμές – προσωπικά αγαπημένη μου στιγμή το κομμάτι που κλείνει τον δίσκο “Whispering Things” με την Southern Rock “μουντίλα” αλλά και το “Dreams” που είναι αρκετά δυνατό. Η φωνή της Lisa Lystam είναι γλυκιά και δένει όμορφα με το υλικό.

Πέρα όμως από τις αναφερόμενες στιγμές προσωπικά δύσκολα θα έβαλα το δίσκο στο σύνολο του να ξαναπαίξει στο ηχοσύστημα μου μιας και αυτού του είδους η μουσική απλά δεν είναι του γούστου μου. Οπαδοί του ιδιώματος ίσως βρείτε πιο πολλά θετικά από εμένα αν και πραγματικά αναρωτιέμαι πόσοι είστε και διαβάζετε το περιοδικό μας.

6/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com

Θέλω να το μοιραστώ: