Πολύ επιτυχημένη μπάντα στην Αυστραλία, λέει, οι Dead Letter Circus. No 2 στα charts, λέει, το 2ο album τους. Γεμάτες τραγουδάρες και ροκ ύμνους, λέει, οι κυκλοφορίες τους. Και εγώ ρε παιδιά γιατί βαρέθηκα τόσο? Έκανα τεράστια προσπάθεια, άκουσα δύο ολόκληρες φορές αυτόν τον γλυκανάλατο indie/alternative/πες τον όπως θες ροκ δίσκο και κατέληξα σε αυτό που είχα οσφρηστεί από τα πρώτα δευτερόλεπτα. Ήρθε στο λάθος περιοδικό και σίγουρα στον λάθος άνθρωπο. Δυστυχώς δεν μου κάνει. Αδυνατώ να το ακούσω έστω και μια φορά παραπάνω, είναι ακριβώς αυτό που αν το πετύχαινα στο ραδιόφωνο (ευτυχώς δεν ακούω ραδιόφωνο) θα άλλαζα κατευθείαν σταθμό.
Επειδή δε θέλω όμως να είμαι άδικος, αν σας αρέσει αυτό το ψευτό-ροκ, με τα δακρύβρεχτα φωνητικά, τις ψευτομελωδιούλες και τις λοιπές χαριτωμενιές, δώστε μια ευκαιρία σε αυτούς τους κυρίους. Καλό ήχο έχει, καλά κομμάτια για αμερικάνικη ταινία με δύο ερωτευμένους φοιτητές που φιλιούνται στο κέντρο ενός γεμάτου γηπέδου έχει, 12 ολόκληρα τραγούδια έχει, έ μην είσαστε περίεργοι. Κάτι θα βρείτε να σας αρέσει. Κυκλοφορεί στην Ευρώπη μέσω των Roadstar/SPV σε βινύλιο .
30%
Θοδωρής Χριστοδουλόπουλος
