Δεδομένα ο δεύτερος δίσκος των Helion Prime αν μη τι άλλο δικαιούται να διεκδικήσει μια πρωτιά στην κατηγορία «πιο σούπερ τίτλος δίσκος για το 2018». Οι Αμερικάνοι επιστρέφουν μετά την κυκλοφορία, και επανακυκλοφορία του ντεμπούτου τους και με αρκετά σκαμπανεβάσματα όσον αφορά την σύνθεσή τους με τον δεύτερο δίσκο τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Σώζος Μιχαήλ είναι ο τρίτος τους τραγουδιστής.
Το power metal τους είναι δυνατό και επιστημονικό. Επιστημονικό γιατί πολύ απλά καταπιάνονται με θέματα γύρω από την επιστημονική φαντασία. Δεν κατάλαβα αν μιλάμε για έναν concept δίσκο ή αν τα κομμάτια περιστρέφονται απλά γύρω από ένα κεντρικό θέμα. Εν αναμονή των στίχων. Μουσικά τώρα, οι Helion Prime παίζουν ένα αρκετά ενδιαφέρον κράμα αμερικάνικου power metal το οποίο ρίχνει και κάποιες κλεφτές ματιές στην Ευρώπη. Οι συνθέσεις σε γενικές γραμμές είναι αρκετά γρήγορες με δυνατές κιθάρες ενώ η φωνή του Σώζου κάθεται πάρα πολύ καλά πάνω από αυτές με την κατάλληλη ποσόστωση μελωδίας.
Το “Atlas Obscura” το οποίο για τον γράφοντα ήταν και το καλύτερο του δίσκου ίσως να μας δείχνει ένα παράθυρο στο μέλλον του ήχου τους που φλερτάρει, στο συγκεκριμένο τουλάχιστον κομμάτι, με την μεσαία περίοδο των Kamelot (ω ναι). Από εκεί και πέρα υπάρχει το Helloween-ικό “Urth” αλλά και το πολύ όμορφο “A King Is Born”. Αξίζει να σημειωθεί ότι το “Terror” κλείνει με το δεκαεπτάλεπτο ομότιτλο κομμάτι το οποίο όμως προσωπικά δεν με συγκλόνισε. Ναι, έχει τις απαραίτητες εναλλαγές για το μέγεθός του, αλλά μάλλον στην συγκεκριμένη περίπτωση οι Helion Prime προσπάθησαν να παίξουν μπαλίτσα σε μια κατηγορία πάνω από την δικιά τους.
Θεωρώ το power metal έντονα κορεσμένο μουσικά και την δουλειά του σχήματος μια φρέσκια ανάσα. Πιστεύω ότι δεν έχουν καταλήξει στον ήχο που απόλυτα επιθυμούν. Αν η τωρινή σύνθεση κρατήσει, είμαι σίγουρος πως θα έχουν να μας προσφέρουν αρκετά πραγματάκια.
7/10
Μιχάλης Νταλάκος
[email protected]
