Αν αναρωτιέστε πόσες εκδόσεις των Cage υπάρχουν μπορώ με τα βεβαιότητας να σας πω τουλάχιστον τρεις. Υπάρχει η κλασσική. Υπάρχει αυτή μαζί με τον Tyrant και τον Ripper που πάει με το όνομα The Three Tremors και υπάρχει και αυτή χωρίς τον Sean Peck και τον Norman Skinner στην θέση του με το όνομα Hellscream. Πόσο μπορεί να διαφέρουν αυτές οι τρεις εκδόσεις μεταξύ τους άραγε;
Οι Hellscream λοιπόν δεν είναι ένα νέο φρούτο. Έχουν ήδη κυκλοφορήσει άλλο ένα album με τον τίτλο “Made Immortal” το 2013 για το οποίο πάλι ο Garcia είχε συνεργαστεί με τον Skinner. Γιατί έκαναν 6 χρόνια να βγάλουν νέο δίσκο μην με ρωτάτε, ίσως είχε να κάνει ότι και οι δύο πλευρές είναι σχετικά φορτωμένες με κάποια project.
Όπως και να έχει ας πάμε να δούμε αυτή την εκδοχή των Cage. Από την αρχή το υλικό φέρνει στον νου ένα κράμα από Iced Earth και Bay Area Thrash με κάποια κομμάτια να είναι πιο power και κάποια πιο χύμα thrash. Εξάλλου η φωνή του Skinner θυμίζει αρκετά αυτή του αγαπημένου όλων μας Mat Barlow. Μιλώντας όμως για φωνή… Τι σκατά έχει γίνει στην παραγωγή; Μπαίνοντας το πρώτο κομμάτι νόμιζα πως ο Skinner χρησιμοποιούσε κάποιο fx μιας και η φωνή του ακουγόταν λες και έβγαινε από πηγάδι. Περιττό να αναφέρω ότι έτσι ακούγεται σε όλον τον δίσκο. Δεν ξέρω ποιος φταίει αλλά αυτός που φταίει θέλει εκτέλεση για παραδειγματισμό. Παράξενο όμως μιας και όλα τα υπόλοιπα της παραγωγής είναι αρκετά αξιοπρεπή.
Αν κάποιος καταφέρει να ξεπεράσει αυτή την επική ξενέρα, εγώ δεν τα κατάφερα, θα βρει κάποιες καλές στιγμές όπως το εναρκτήριο “There Will Be Blood” ή το “Weight Of The World”. Προσωπικά βρήκα πιο ενδιαφέρουσες τις US metal στιγμές του σχήματος και σχετικά αδιάφορες τις όποιες Thrash αναφορές.
Δυστυχώς η δουλειά στο σύνολο με τα βίας περνάει την βάση μιας και παρά τα 48 λεπτά του το “Hate Machine” κουράζει. Ίσως αν έλειπαν, ίσως, 2-3 συνθέσεις σαν σύνολο να ήταν πιο συμπαγές αλλά και πάλι λίγο αυτό θα βοηθούσε.
6/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
