Σε όσους έχουν ασχοληθεί με τους Accept, το όνομα Herman Frank λογικά τους ακούγεται γνωστό. Πρόκειται για τον πρώην κιθαρίστα της μπάντας, ανά διαστήματα από το 1982 μέχρι το 2014, και αυτό είναι το solo project του, το οποίο μας σύστησε το 2009 και έχει κυκλοφορήσει τέσσερα full-lengths μαζί με το φετινό. Επομένως, με τέτοια προϋπηρεσία, νομίζω πως είναι προφανές τι θα ακούσουμε σε αυτό το δίσκο. Και για να τα λέμε και όλα, περίμενα να ακούσω κάτι στην καλύτερη μέτριο όταν ανέλαβα το δίσκο, κρίνοντας από την επαφή μου με άλλους δίσκους και μπάντες του είδους εν έτει 2019.
Ο Herman Frank λοιπόν, σε αυτό το δίσκο κατάφερε να με διαψεύσει πανηγυρικά και να διαλύσει όσες αμφιβολίες τον ήθελαν να κυκλοφορεί μετριάτζες. Παρουσιάζει ένα πολύ καλό και συγκροτημένο full-length σε μια εποχή που το είδος χαρακτηρίζεται ως ξεπερασμένο κι ότι δεν έχει μέλλον. Το “Fight The Fear” καταφέρνει να ακουστεί κλάσης ανώτερο από το τελευταίο άλμπουμ των Accept, που εντάξει τώρα, νομίζω πως και οι πιο φανατικοί παραδέχονται πως το “Rise Of Chaos” όπως βγήκε, έτσι ξεχάστηκε από όλους. Και αυτό το καταφέρνει ξεκινώντας δυναμικά με τραγουδάρες όπως τα εναρκτήρια “Until The End”, “Fear” και το εξαιρετικό power-ballad “Lost In Heaven” που κλείνει το δίσκο, ενώ σε σημεία θα ακούσουμε και λίγο πιο power αναφορές.
Μοναδικό αρνητικό σημείο του δίσκου είναι τα πολλά του τραγούδια (δεκατέσσερα στον αριθμό) που τον κάνουν να διαρκεί πάνω από ώρα, με αποτέλεσμα να κάνει λίγο κοιλιά. Σε τελική ανάλυση όμως, η διάρκεια δεν είναι τόσο σημαντική όταν στο μεγαλύτερο μέρος της ακούγεσαι εμπνευσμένος και με πράγματα να πεις. Και ο Herman Frank στο “Fight The Fear” κάνει αυτό ακριβώς. Αν ήμουν οι Accept, μετά από αυτό θα του έλεγα να ξαναμπεί στη μπάντα.
8/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
