Οι Hint ξεκίνησαν το 1993 από τους Herve Thomas και Arnaud Fournier. Έχοντας επηρεαστεί πολύ από το noise καθώς και από την πειραματική και ambient/drone μουσική, έφτιαξαν έναν ήχο που συνδυάζει industrial ρυθμούς με τεράστια και παράφωνα τείχη κιθάρας, εκκεντρικά φωνητικά και σαξόφωνα, ταξίδια σε αιθέρια και μελωδικά ambient μονοπάτια.
Τρία albums (“100% White Puzzle”, “Dys-”, “Wu-Wei”), ένας δίσκος με remix, μερικά split EPs και πολλές συνεργασίες (Unsane, Portobello Bones, Bästard, Daunik Lazro) δημιούργησαν ένα πλούσιο δισκογραφικό υπόβαθρο μέσα σε ένα μεγάλο καλλιτεχνικό πλαίσιο εμπνευσμένο από ταινίες και θορυβώδη βία. Το 2020 οι Hint κυκλοφορούν το “Rareties Of Two Centuries” μέσω της Atypeek. Μια συλλογή σπάνιων και μη κυκλοφορημένων κομματιών που φαίνεται να καλύπτουν την καριέρα τους από το 1993 έως σήμερα.
Ξεκινάμε λοιπόν με το “The Fish And The Fisher”, ένα αποπνικτικό και καταθλιπτικό κομμάτι το οποίο συνδυάζει trip-hop, jazz τρομπέτα και μια λαμπερή γυναικεία φωνή που θυμίζει καμπαρέ περασμένων δεκαετιών. Το “Trafics” συνεχίζει σε παρόμοιο πνεύμα αλλά προσθέτει ένα στυλ φωνητικών σαν μογγολικούς λαρυγγισμούς. Τα κρυστάλλινα κρουστά είναι στρωμένα πάνω σε έναν ηλεκτρονικό και funky μπάσο ήχο, με μια μελαγχολική γραμμή τρομπέτας να παίρνει τη σειρά της πριν από ένα τεράστιο riff.
Σειρά παίρνουν τα τρία κομμάτια συνεργασίας με το γαλλικό punk συγκρότημα Portobello Bones. Το “Hod” ακούγεται θυμωμένο με κραυγές και ξεθωριασμένες κιθάρες ενώ τα δυο επόμενα “Alleged” και “Sixed” ακολουθούν μια πιο αργή αλλά εξίσου θυμωμένη grunge γραμμή. Στο “Diagonal” υπάρχει η συνεργασία τους με τον Γάλλο σαξοφωνίστα Daunik Lazro που περιλαμβάνει ένα συνδυασμό σουρεαλιστικών ήχων και σαξόφωνου αναμεμιγμένα με έναν ηλεκτρονικό παλμό. Στο “A Hint Of 1989” συναντάμε ένα electro rock/hip hop συγκρότημα, τους Gran Kino. Αυτή η συνεργασία αποφέρει ένα pop soundtrack που βαδίζει σε avant-garde και σκοτεινά μονοπάτια. Για το τέλος έχουμε δυο ηλεκτρονικά κομμάτια, το “Alaska’s Polaroid” με έναν ήχο γκάιντας να ακούγεται στο παρασκήνιο καθώς ακολουθεί έναν ευχάριστο ρυθμό χορού και το “Wu Wei Reloaded By Al Comet” όπου οι The Young Gods κάνουν ένα remix στα μέτρα τους.
Αυτή η συλλογή είναι μια εισαγωγή όχι μόνο σε μια μπάντα αλλά και σε πολλούς καλλιτέχνες που αξίζει να εξερευνήσει κάποιος πληρέστερα. Απλά δεν πιστεύω ότι πρόκειται να κινήσει το ενδιαφέρον του metal κόσμου. Το σύνολο του δίσκου πλην τριών κομματιών κινείται σε ηλεκτρονικούς ρυθμούς. Με άφησε παντελώς αδιάφορο και δεν μου άρεσε καθόλου.
3/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
