Μετά από πολλές ακροάσεις extreme και thrash metal δίσκων, επιτέλους ήρθε το σήμα για αλλαγή πλεύσης προς κάτι το διαφορετικό. Και αυτό το διαφορετικό ακούει στο όνομα Hiroe, μια αμερικανική post-rock μπάντα από την Πενσυλβανία, η οποία σχηματίστηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όταν συναντήθηκαν ο κιθαρίστας Eric Kusanagi και η μπασίστρια Jill Paslier.
Μετά από πολλές ανταλλαγές ιδεών online, οι δύο μουσικοί επιστράτευσαν γνωστούς τους στο σχήμα και η σύνθεση ολοκληρώθηκε με άλλους δύο κιθαρίστες, τους Jeff Dent και T. J. Schilling και τον drummer Jon Van Dine. Το “Wrought” είναι η πρώτη τους δουλειά και αποτελείται από πέντε κομμάτια, διάρκειας είκοσι εφτά λεπτών.
Σύμφωνα με την μπάντα, τα τραγούδια του “Wrought” αντικατοπτρίζουν τα συναισθήματα που είχε ο καθένας, κατά τη διάρκεια της πανδημίας, και πως τα αντιμετώπιζαν. Οπότε καταλαβαίνετε πως έχουμε να κάνουμε με έναν συναισθηματικά φορτισμένο δίσκο, του οποίου οι μελωδίες και η μουσική βρίσκουν το δρόμο τους προς τον ακροατή, μέσω ενός είδους που από μόνο του είναι ικανό να βγάλει από μέσα μας διάφορα έντονα συναισθήματα.
Μπορεί ο δίσκος να διαρκεί κάτω από μισή ώρα, όμως οι Αμερικανοί έχουν καταφέρει να είναι οι συνθέσεις τους γεμάτες με διακυμάνσεις στην ένταση και στη λυρικότητα των μελωδιών. Σε όλες τις συνθέσεις (σ.σ.: με εξαίρεση το εισαγωγικό “Irusu”) η αρχή είναι πιο ήρεμη και με μινιμαλιστική διάθεση, χτίζοντας μια ωραία ατμόσφαιρα που παίρνει απαλά τον ακροατή από το χέρι και τον οδηγεί πάνω από όμορφα και καταπραϋντικά ηχοτοπία, που δημιουργούνται από τα αργά τύμπανα και τις καθαρές μελωδίες των κιθαρών.
Σιγά σιγά, όμως, η μουσική αρχίζει και αλλάζει και να ανεβάζει τον τόνο, με το μπάσο να γίνεται πιο ευδιάκριτο και αρκετά πιο βαρύ, οι κιθάρες πιο έντονες και τα τύμπανα πιο δυνατά, μέχρι που οδηγούμαστε σε ένα κρεσέντο δύναμης και έκρηξης συναισθημάτων, που δημιουργούνται και από την ένταση, αλλά και από τις κλασσικές υπέροχες και στενάχωρες μελωδίες των κιθαρών που συναντάει κανείς σε αυτό το είδος.
Στο “Black Mountain”, το κρεσέντο έρχεται πιο γρήγορα, σε σχέση με τα δύο προηγούμενα κομμάτια, ενώ στο πρώτο κομμάτι, “Irusu”, και στο τελευταίο, “Doom Moon”, η έκρηξη έρχεται σχεδόν αμέσως, αφού πρόκειται για τις πιο δυνατές και βαριές συνθέσεις του δίσκου στην ολότητά τους. Ειδικά στο “Doom Moon” ο ήχος είναι αρκετά βρόμικος και σκοτεινός, με τις κιθάρες να είναι φουλ παραμορφωμένες, ενώ η ένταση βαράει κόκκινο σε μία περισσότερο post-metal νοοτροπία.
Το “Wrought” είναι ένας πολύ όμορφος και έντονα συναισθηματικός post-rock δίσκος, ο οποίος, όμως, αντλεί στοιχεία και από post-metal, από rock και από shoegaze. Είναι από εκείνα τα album που ανάλογα με την ψυχική σου διάθεση μπορεί να σε φτιάξει, αλλά μπορεί και να σε ρίξει, καθώς η δύναμη που βγαίνει από μέσα του σε συνδυασμό με τη λυρικότητα και τη στεναχώρια των μελωδιών, ενδέχεται να κάνει καταπιεσμένα συναισθήματα να αναδυθούν από μέσα σου. Όπως και να ‘χει, είναι μια κυκλοφορία που πρέπει να ακούσετε.
7.5/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
