Τώρα τι να σας πω για αυτό το αλλοπρόσαλλο πράγμα που δεν έχει καμία επαφή με το metal; Εξωγήινοι, zombies και ο Frankenstein είναι οι cult μουτσούνες που θα δείτε να κοσμούν αυτό το CD και φυσικά όλη αυτή η χαρούμενη παρέα δεν θα μπορούσε να ασχολείται με κάτι άλλο πέρα από electogoth καταστάσεις. Από οπτικής πλευράς δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα χαρούμενο κιτς τσίρκο, από ακουστικής άποψης όμως κάτι γίνεται… Ζήτω τα ‘πίου πίου’ και η clubίστικη διάθεση από την Γερμανία λοιπόν και εδώ μην περιμένετε να ακούσετε τίποτα άλλο πέρα από ηλεκτρονικούς ήχους και τσαχπίνικα, αλλά αδιάφορα, γυναικεία φωνητικά που μπλέκονται με αντρικά φωνητικά του τύπου ‘ο τραγουδιστής μας παθαίνει ηλεκτροπληξία που και που και ακούγεται περίεργα’. Το album αποτελείται από 14 κομμάτια, με μερικά ενδιαφέροντα, αλλά και κάποια πιο αδιάφορα σημεία. Ουδέτερη η γενική εικόνα, εμένα τουλάχιστον με κούρασε και τα τραγούδια του μου φάνηκαν πολύ μονότονα. Σίγουρα υπάρχουν καλύτερα πράγματα που μπορείτε να ακούσετε στο είδος αυτό, αν και θα βρείτε και λίγες καλές στιγμές. Όσοι δεν τρελαίνεστε πάντως με τον ηλεκτρονικό ήχο προσπεράστε το άφοβα και μην μπείτε καν στον κόπο να κοιτάξετε πίσω!
5/10
Βίκυ Αθανασοπούλου
