Houston όπως λέμε Boston. Μόνο η πόλη αλλάζει. Η μουσική μένει η ίδια. Να τελικά που η Σουηδία (;) ξέρει να παίζει και AOR. Με ευθείς αναφορές στους προαναφερθέντες Boston αλλά και σε Foreigner, Survivor και Giant, οι Houston κάνουν εδώ την πρώτη τους δισκογραφική προσπάθεια έχοντας δεχτεί και λίγη βοήθεια από μερικούς παλιούς «ειδικούς» όπως τους Tommy Vikstrom (Talk Of The Town) και Mats Olausson (Yngwie Malmsteen). Είναι το προσωπικό στοίχημα των δύο μελών της μπάντας, Hampus “Hank” Erix και Freddie Allen, να αποδείξουν ότι οι Σκανδιναβοί δεν είναι μόνο death metal κάφροι αλλά και ευαισθητούληδες.
Για να το επιτύχουν αυτό μπήκαν βαθιά στα 80s και ξέθαψαν κάθε παλιά AOR κασετάκια/βινύλια, από τα πιο γνωστά μέχρι τα πιο ψαγμένα. Κάπως έτσι μας πλάσαραν το Houston, ένα album που σε καμία περίπτωση δε θα σε ξετρελάνει, θα σε κάνει όμως να περάσεις για τα επόμενα 40 περίπου λεπτά αρκετά καλά, γιατί στο σύνολό του περιέχει χαλαρά και ευκολόπεπτα κομμάτια. Η παραγωγή έχει γίνει από τον guru (όπως αναφέρουν και στο MySpace τους) του AOR/melodic rock Ricky Delin, ο οποίος – αν και δεν τον ξέρω τον κύριο – έχει κάνει αξιοσημείωτη δουλειά πίσω από τις κονσόλες. Το να κάνεις μία καινούργια μπάντα να ακούγεται μοντέρνα είναι σχετικά εύκολο. Το να προσπαθήσεις να την κάνεις retro band χωρίς να χάσεις βέβαια και στοιχεία από το σήμερα, αυτό είναι μία άλλη ιστορία και αυτό ο κύριος Delin το έκανε πραγματικότητα.
Καλή παραγωγή λοιπόν, ένα το κρατούμενο. Ωραίο φαντεζί artwork, δύο τα κρατούμενα. Τι άλλο μένει; Οι συνθέσεις. Δέκα τραγούδια με πολύ μελωδία, ίσως υπερβολικά πολύ, με τα πλήκτρα σε πάρα πολλά σημεία να κλέβουν την παράσταση από τις κιθάρες. Φωνή όχι πολλά πράγματα, rhythm section ανύπαρκτο και τρια μόλις κομμάτια (από τα δέκα συνολικά) που μου έμειναν στο μυαλό, με καλύτερο το ντουέτο στο “Truth Slips” με μία κοπέλα που δυστυχώς δεν κατάφερα να βρω το όνομά της, γιατί μιλάμε για φωνάρα. Σε αυτές τις τρεις συνθέσεις πάντως (οι άλλες δύο ήταν τα “Pride” και “She’s A Mystery”) φαίνεται ότι μπορούν και καλύτερα απ’ αυτό. Γι’ αυτό και μόνο περνάνε στην επόμενη φάση με την ελπίδα να δώσουν λίγο παραπάνω σοβαρότητα στην όλη υπόθεση.
5/10
Χάρης Μπελαδάκης
[email protected]
