[Option A]
Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να έχουν κάποια εμμονή να κυκλοφορούν όλη την ώρα δίσκους, είτε full-length, είτε EP, είτε split, DVD, single, demo, τα πάντα. Αυτό που έχω να πω είναι ότι από το 1990 μέχρι σήμερα έχουν δημοσιεύσει πάνω από τριάντα. Απλά φανταστείτε το μέγεθος. Τελευταίο τους έκθεμα στην τεράστια συλλογή τους, που θα μπορούσαμε κάλλιστα με αυτή να γεμίσουμε μία μεσαία βιβλιοθήκη, είναι ένα από τα καλύτερα live τους, το ιδανικό όπως ανέφεραν και οι ίδιοι.
Πρόκειται για ένα επετειακό album των είκοσι χρόνων τους στον χώρο. Γυρίστηκε στη Σόφια της Βουλγαρίας και περιέχει μερικά από τα καλύτερα κομμάτια της καριέρας τους όπως τα “Killing Art”, “Penetralia”, “Osculum Obcenum” και δεκαπέντε ακόμα. Το line-up απαρτίζουν φυσικά ο Tägtgren, Hedlund, Horgh και τέλος ο Tomas Elofsson από Sanctification. Πολύ καλός ήχος, φοβερή ατμόσφαιρα, a live to remember! Κυκλοφορεί CD και DVD για όλα τα γούστα. Κανένας οπαδός τους μην το χάσει γιατί θα… χάσει!
8/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης
[email protected]
[Option B]
Από το 1990 στον χώρο του death metal οι Hypocrisy έχοντας 12 ολοκληρωμένα albums στην δισκογραφία τους, έχουν αποδείξει πολλές φορές το πόσο καλοί είναι συνθετικά και τεχνικά και πόσο χαρακτηριστικοί είναι από τις πρώτες τους νότες κιόλας. Το παρόν έκθετο λοιπόν είναι ένα ζωντανό album!
Όπως καταλαβαίνεται και από τον τίτλο είναι το υλικό που παίχτηκε ζωντανά στην πρωτεύουσα της Βουλγαρίας, Σόφια. Υλικό που καλύπτει όλη την δισκογραφία τους σχεδόν και αρκετά ικανοποιητικό αν και προσωπικά θα ήθελα να έπαιζαν και το “Inferior Devoties”, που είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια τους. Τέλος πάντων, ο κόσμος ακούγεται διψασμένος από κάτω και οι Hypocrisy τους μοιράζουν απλόχερα σουηδικό death με απίστευτα βίο-μηχανικές κιθαριστικές και synth μελωδίες και τις βαπτίζω έτσι διότι οι μελωδικές τους γραμμές από το 2000 και μετά πάντα μου θυμίζουν νέα τάξη πραγμάτων (και όποιος το ‘πιασε!).
Ως αναμενόμενα γνωστό, όταν παίζουν παλαιότερες κομματάρες όπως “Eraser”, “Pleasure Of Molestation”, “Penetralia”, “Killing Art” ακούς τον κόσμο να φωνάζει περισσότερο από χαρά. Η παραγωγή που έγινε (γιατί και στα ζωντανά ηχογραφήματα εννοείται πως γίνεται) θα μου άρεσε πιο πολύ αν άφηνε τις κιθάρες να είναι λίγο πιο μπροστά και να μην υπήρχε τόση χαμηλή συχνοτική περιοχή ώστε να διακρίναμε καλύτερα τον μπασίστα. Γενικά είναι ένα δυνατό live με θερμή συμμετοχή του κοινού, 18 κομμάτια μέσα σε δύο ώρες, σουηδικές μελωδίες και ψυχή.
7,5/10
Χρήστος Τσίτσης
[email protected]
