Πάντα είχα μια αδυναμία στους Impure Wilhelmina. Ίσως επειδή λατρεύω τις επιρροές οι οποίες απαρτίζουν τη μουσική τους. Παράλληλα βέβαια καταλάβαινα πως ακριβώς γι’ αυτό δε θα μπορούσαν ποτέ να είναι ένα σχήμα πρώτης γραμμής και δημοφιλές, όμως αυτό που κάνουν το κάνουν με γνώση και συνειδητά, με αποτέλεσμα να απολαύσουν μια αξιοπρεπή καριέρα και να φτάνουν αισίως στο έβδομό τους άλμπουμ.
Βέβαια, το γεγονός της «αξιοπρεπής καριέρας» είναι αρκετά δίκοπο μαχαίρι, επειδή στην πλειοψηφία τέτοιων περιπτώσεων είτε θα έχεις ανθρώπους που σε λατρεύουν γι’ αυτό που κάνεις και θα σε ακολουθούν πιστά σε κάθε βήμα, είτε θα σφυρίζουν τελείως αδιάφορα και θα μένουν ασυγκίνητοι. Μέση περίπτωση πολύ σπάνια υπάρχει. Και επειδή υποψιάζομαι πως οι περισσότεροι που θα διαβάσουν το κείμενο βρίσκονται στη δεύτερη περίπτωση, να αναφέρουμε ότι το συγκρότημα κινείται στο χώρο του μελωδικού post-metal (ειδικά στους πρώτους του δίσκους ο ήχος ήταν πιο σκληρός και κινείτο περισσότερο προς τη hardcore πλευρά του), αναμεμειγμένο με τους Katatonia της τελευταίας δεκαετίας και ένα ψήγμα indie/alternative.
Συνολικά πάντως, δεν έχει αλλάξει κάτι σημαντικά σε σχέση με τους τελευταίους τους δίσκους. Οι γλυκόπικρες μελωδίες συνεχίζουν να κυριαρχούν και να εναλλάσσονται με ορισμένα ξεσπάσματα, τα ζεστά φωνητικά συνεχίζουν να τονίζουν την επιρροή των Katatonia, και συνεχίζουν να προσφέρουν ρεφραίν που θες να τραγουδάς. Για πρώτη φορά όμως, αρχίζεις και νιώθεις ένα αίσθημα κόπωσης και επανάληψης. Κάνα δύο σημεία εδώ κι εκεί φαίνονται κάπως αδιάφορα και κουρασμένα. Αυτό φέρνει σαν αποτέλεσμα να εντείνεται το αίσθημα της μουσικής επαναληψιμότητας, αφού ναι μεν παραμένουν ίδιοι εδώ και πολύ καιρό αλλά τουλάχιστον μέχρι τώρα με τις συνθέσεις τους σε κράταγαν σε εγρήγορση και δε σου έδιναν το δικαίωμα να χαλαρώσεις και να νιώσεις αυτό το αίσθημα.
Για να μην παρεξηγηθώ βέβαια, το άλμπουμ παραμένει πολύ καλό αλλά σε σχέση με τα προηγούμενά τους χάνει στις λεπτομέρειες. Αν είσαι πιστός οπαδός τους και έχεις ήδη όλα τα προηγούμενά τους, ρίξε πρώτα μια ακρόαση πριν αγοράσεις για σιγουριά. Αν πάλι απλά ενδιαφέρεσαι να τους τσεκάρεις, προτιμήστε για αρχή κάποιο από τα παλιότερά τους άλμπουμ.
7/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]
