Incantation λοιπόν. Ένα από τα πλέον επιδραστικότερα ονόματα στο death metal που ειδικά τα τελευταία χρόνια βγαίνουν τόσες μπάντες που έχουν επηρεαστεί από αυτούς που σχεδόν έχουν γίνει «μόδα». Πολλά πράγματα για το τι έχουν κάνει οι Αμερικανοί ανά τα χρόνια δεν χρειάζεται να πούμε, έχουν ειπωθεί ξανά και ξανά και θα ήταν πραγματικά ανώφελο. Ας περάσουμε λοιπόν στο νέο τους πόνημα.
Το ερώτημα που προκύπτει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις μεγάλων συγκροτημάτων είναι τι μπορεί κανείς να περιμένει από αυτούς σήμερα. Στην περίπτωση των Incantation, δε μπορείς να περιμένεις και πάρα πολλά πράγματα. Μιλάμε για ένα σχήμα που ποτέ του δεν ξεστράτισε από τον αρχικό πυρήνα του ήχου του και έχει κυκλοφορήσει δίσκους που στιγμάτισαν το death metal. Όταν λοιπόν μια μπάντα έχει προσφέρει τόσα πολλά, δε μπορείς να ζητάς κι άλλο από αυτήν.
Ωστόσο αυτό δε σημαίνει ότι ο δίσκος είναι κακός. Κινείται σε κλασικές Incantation φόρμες, με τη διαφορά ότι αφήνει κατά μέρους την πιο επιθετική νοοτροπία του προκατόχου τους και έχει μπολιαστεί με αρκετά στοιχεία από doom/death metal, χωρίς όμως να λείπει και το ξύλο (βλέπε κομμάτια όπως το “Entrails Of The Hag Queen”).
Δεν έχει σε καμία περίπτωση το ξυλίκι του προηγούμενου δίσκου τους, αλλά υπάρχει μια «σαπίλα» που συνοδεύει τις συνθέσεις και θυμίζει λίγο το ντεμπούτο τους συνθετικά. Για παράδειγμα, οι ρίζες του “Propitiation” βρίσκονται ξεκάθαρα στο “Christening The Afterbirth” από το “Onward To Golgotha”.
Αυτός ο πειραματισμός ή η επιστροφή στις ρίζες, όπως θέλετε πείτε το, ως ένα σημείο τους βγαίνει, δεδομένου ότι τιμούν τη φανέλα και έβγαλαν κάτι που αξίζει να κυκλοφορεί κάτω από το λογότυπο της μπάντας. Σίγουρα δεν θα το χαρακτήριζα σαν ένα από τα κορυφαία της χρονιάς, ούτε απ’ έξω δεν περνάει.
Αλλά αν σκεφτούμε τι γελοιότητες κυκλοφορούν κατά καιρούς από καταξιωμένες μπάντες, death metal και μη, οι Incantation για τριάντα και χρόνια στο κουρμπέτι τα πάνε μια χαρά. Όσοι θέλετε το death metal σας να είναι γνήσια old-school χωρίς να είναι ρετρό, αυτός είναι σίγουρα ένας δίσκος που θα εκτιμήσετε.
7/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
