Αυτές οι split κυκλοφορίες είναι τέτοιες που πραγματικά δε ξέρεις τι να περιμένεις. Δυο αμερικάνικες μπάντες καταλαμβάνουν από μια πλευρά της κασέτας με εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις η καθεμία. Λαμβάνοντας υπόψη αποκλειστικά και μόνο τα δικά μου γούστα θα έλεγα ότι το αποτέλεσμα από όποια άποψη και να το δει κανείς φαντάζει ανισόρροπο.
Οι Cara Neir (6,5/10) είναι η μπάντα που βρίσκεται στη πρώτη πλευρά και το ύφος τους θα έλεγα πως αποτελεί μια μίξη post black metal με grindcore. Θα σας θυμίσουν μια πιο τσιτωμένη εκδοχή των Altar Of Plagues με μια μικρή , ίσως δόση από Summoning και Abigor. Σίγουρα δεν είναι κακοί αλλά δεν είναι και η μπάντα που θα πεις «Αμάν τι πάθαμε».
Στη δεύτερη πλευρά βρίσκονται οι Venowl (0/10) οι οποίοι παράγουν οργανικό θόρυβο. Πραγματικά είναι εκτός της λογικής μου να καταλάβω αφενός το concept τέτοιων συγκροτημάτων , αφετέρου δεν μπορώ με τίποτα να αντέξω σε καθαρά μουσικό επίπεδο τη πρότασή τους. Αρκούσαν 2 από τα συνολικά 21 λεπτά του ενός και μοναδικού κομματιού τους για να φτάσουν τις αντοχές μου στα όρια τους και να ακουστούν τα σχετικά σιχτίρια τα οποία και διέκοψαν μια και καλή την ακρόαση της συγκεκριμένης κυκλοφορίας.
Για όποιον ακόμα δεν σταμάτησε να διαβάζει και θέλει να δει και βαθμολογία ας κάνει το μέσο όρο.
Τάσος Δεληγιάννης
[email protected]
