Να και μία επανακυκλοφορία για τους Dirty Looks. Το “Slave To The Machine” κυκλοφόρησε αρχικά το 1996 και μπορώ να πω ότι ακόμα και για τότε ο ήχος τους θα μπορούσε να θεωρηθεί κάπως παλιός, αφού θυμίζει έντονα κάτι από τα ’80s. Εδώ έχουμε μία remastered έκδοση του δίσκου και ειλικρινά απορώ γιατί δεν έφτιαξαν και το εξώφυλλο λίγο, που είναι επιεικώς απαράδεκτο. Τέλος πάντων, από άποψη μουσικής, αν δεν έχει τύχει να ακούσετε ξανά το συγκεκριμένο album, να έχετε υπ’ όψην ότι φυσικά δεν πρόκειται να ακούσετε κάτι το πρωτότυπο. Ο ήχος τους κινείται στους ίδιους ρυθμούς με τις άλλες δουλειές τους και πολλές φορές αφήνει την αίσθηση ότι κάπου το έχεις ξανακούσει αυτό… Εξακολουθούν και εδώ σε πολλά σημεία να μου θυμίζουν έντονα AC/DC. Πιστεύω μάλιστα ότι θα ήταν καλή επιλογή αν εκτιμάτε τους προαναφερθέντες και θέλετε κάτι σε παρόμοιο ύφος. Όλα τα κομμάτια πάντως ακούγονται άνετα, χωρίς να κουράζουν και ιδιαιτέρως ευχάριστα τα “Droperidol” και “A Better Way”. Αυτά που με δυσκολία άκουσα ήταν τα δύο τελευταία bonus, live κομμάτια, “It’s Gonna Be Alright” και “Let There Be Rock”, που μάλλον θα ήταν καλύτερο να μην υπάρχουν.
6,5/10
Βίκυ Αθανασοπούλου
