Εδώ είμαστε πραγματικά! Οι The Human Abstract και ο δίσκος τους Digital Veil είναι από τα καλύτερα που έχω ακούσει τον τελευταίο μήνα. Το τρίτο album τους λοιπόν, και ό τίτλος τους αντιστοιχεί απόλυτα στη μουσική τους. Η μπάντα από το Los Angeles τα έχει όλα. Και κυρίως, αυτά που την χαρακτηρίζουν είναι τα progressive riffs τους, τα κλασικά κιθαριστικά μέρη που μαρτυρούν τη μουσική παιδεία τους με πολλά heavy στοιχεία, πολύπλοκο ήχο και συνθέσεις. Το πρώτο τους κομμάτι Elegiac ξεκινάει με μια εισαγωγή παιγμένη από κλασική κιθάρα και συνεχίζει με ένα βαρβάτο ήχο στην ηλεκτρική. Στο Complex Terms συνδυάζουν τα progressive riffs τους με τη δυνατή πολύ δυνατή φωνή του τραγουδιστή, με σπασμωδικά σημεία που σε τρελαίνουν. Εκεί αποδεικνύεται ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν και σε άλλο είδος. Οι τύποι έχουν ρίξει πολλή δουλειά και φαίνεται. Τραγούδια με γερές μικρές παύσεις που σε κρατάνε σε αναμονή για να οδηγηθείς σε ένα ηχηρό head banging. Πολύ καλοί παίχτες στην κιθάρα, τεχνικά άρτιοι και τα τραγούδια τους είναι πολύ καλά ηχογραφημένα. Ακόμα και στα μελωδικά τους σημεία δε σε ξενερώνουν. Εν ολίγοις, ο βαθμός που τους έχω βάλει τους αξίζει, μια και καταφέρνουν να συνδυάσουν κλασικά στοιχεία με τη metal νοοτροπία.
9.5/10
Ήλια Τσάρα
