Τοποθέτηση πρώτη: Δεν με χαλάει το κιτς. Τοποθέτηση δεύτερη: Αυτό δεν παύει να με κάνει να γυρνάω τα μάτια μου προς τα πάνω όταν το συναντώ. Αυτό συνέβη και με την περίπτωση των Iron Allies, που πιστεύω ότι δικαιούνται να μπουν στην λίστα με τα βραβεία κιτς για το όνομα τους. Ευτυχώς αυτό είναι το μοναδικό κιτς σημείο αυτής της κυκλοφορίας.
Νέο συγκρότημα οι Iron Allies αλλά παλιές καραβάνες τα μέλη του. Και πιο συγκεκριμένα ο γνωστός κιθαρίστας Herman Frank και ο τραγουδιστής David Reece. Και οι δύο έχουν υπηρετήσει σε διαφορετικές χρονικές στιγμές σε ένα μεγάλο συγκρότημα το οποίο δεν είναι άλλο από τους Accept. Αν και ο Frank έχει συνδέσει το όνομα του με χρυσές σελίδες στο συγκρότημα, ο David μάλλον τοποθετείτε σε μια μελανή σελίδα. Αυτή είναι το “Eat The Heat” (1989) το οποίο ήταν και η προσπάθεια των Γερμανών να προσελκύσουν το Αμερικάνικο κοινό με ότι αυτό συνεπάγετε. Πάντως μικρό μερίδιο ευθηνής φέρει ο David σε αυτό που ανέλαβε την θέση του τεράστιου Udo πίσω από το μικρόφωνο, έστω και για ένα μικρό χρονικό διάστημα.
Οι δύο τους λοιπόν εδώ ενώνουν τις δυνάμεις τους με ένα αρκετά καλό αποτέλεσμα μπορώ να πω! Το “Blood In Blood Out” είναι αμιγώς Accept-ικο κάτι απολύτως λογικό. Ακούγεται αρκετά μοντέρνο, θα φέρει στον νου τις πιο πρόσφατες δουλειές των Γερμανών, με αρκετή όμως ποικιλία στον ήχο και καλές συνθέσεις.
Κιθάρες ξυράφια και παράλληλα πολύ παχιές ηχητικά. Rhythm section οδοστρωτήρας και refrain που είναι αρκετά μαστορικά. Προσωπικά τους απόλαυσα πιο πολύ στις αργές ταχύτητες και σε κομμάτια όπως το ομώνυμο ή το “Destroyers Of The Night” χωρίς όμως να χάνουν οι γρήγορες συνθέσεις την μάχη στα σημεία. Εδώ ο Frank δεν κάνει το λάθος των Accept με τον David, ο οποίος μια χαρά αποδίδει στο πιο τραχύ υλικό του δίσκου.
Δεν θα πω ότι το “Blood In Blood Out” διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας. Από την άλλη είναι ένα στιβαρό άλμπουμ που δύσκολα δεν θα βάλει το χαμόγελο στα χείλη των οπαδών αυτού του ήχου. Στην τελική κάποιος μπορεί να πει ότι είναι μια ασφαλή επιλογή που σίγουρα θα χαρίσει αρκετές στιγμές πώρωσης και head banging και αυτό είναι που μένει στο τέλος της μέρας.
7,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
