Δεύτερη κυκλοφορία από τους Γάλλους Solid State, μίας μπάντας που υπάρχει από το 1999. Το So Cold λοιπόν έρχεται να διαδεχθεί το Deep Side Of The Tube και κινείται σε hard rock μονοπάτια. Σαν επιρροές τους αναφέρουν τους Bon Jovi, Extreme, Kiss, Offspring και Van Halen. Ο δίσκος ξεκινάει με μία αρκετά αλλοπρόσαλλη ορχιστρική εισαγωγή… Τι έγινε εδώ πάλι; Ήρθε το ιππικό;! Πάνω που είχα αρχίσει να βαριέμαι (και μην νομίζετε ότι διαρκούσε αιώνες, 1’22’’ ήταν μόνο), σκάει απότομα το πρώτο κομμάτι. Δυνατές κιθάρες γρήγοροι ρυθμοί… Καλό ακούγεται, αλλά όχι και κάτι που θα σου πάρει το μυαλό. Η συνέχεια είναι παρόμοια στα δέκα κομμάτια που θα ακολουθήσουν. Χαριτωμένα riffs, ευχάριστη ατμόσφαιρα, χαζοχαρούμενο ίσως σε κάποιες στιγμές (πχ στο Sweet, που έχει μία μεξικάνικη essence και άνετα θα μπορούσε να είναι κομμάτι pop Λατίνου τραγουδιστή, με άλλα λόγια ΕΛΕΟΣ!), πιασάρικα στιχάκια και γενικά πράγματα που σε γενικές γραμμές δεν χαρακτηρίζονται από πρωτοτυπία. Ακούγεται σχετικά ευχάριστα (δεν το πετάς κι από το παράθυρο) και ομολογώ έχει κάποιες καλές στιγμές, αλλά δυστυχώς έχει και κάποιες ανυπόφορες (τι είναι όλα αυτά τα πνευστά και τα μπάντζο ξαφνικά;!). Το “Into The Night” και το “KOK Curtain Call”, που κλείνουν τον δίσκο, είναι η πιο ευχάριστη έκπληξη μέσα σε αυτό το καρναβάλι, αλλά τι να σου κάνει ένα κομμάτι και ένα outro μόνο; Όπως και να ‘χει είναι απλά μία μέτρια δουλειά, με πολλές αδυναμίες και σίγουρα δεν είναι από τους δίσκους που θα ‘λιώσεις’. Μάλλον αδιάφορο περνάει…
5,5/10
Βίκυ Αθανασοπούλου
