Μια ημιακουστική εκδοχή ενός ατμοσφαιρικού metal group με κάποιες gothic, κέλτικες/ folk πινελιές. Μιλάμε για το τρίτο album των Lyriel, με τίτλο Paranoid Circus. Όταν είδα ότι μέσα σε αυτό συμπεριλαμβάνονται 17 κομμάτια, μάντεψα ότι θα ακούσω «πολύ πράγμα», σε θέμα ποικιλίας και μουσικής. Και όντως. Κλασικά στοιχεία που συνδέονται με το heavy, melancholic, gothic metal είδος και συμπληρώνονται με folk ήχους, παιγμένα από ένα ημιακουστικό line- up. Θα ακούσουμε αληθινό τσέλο και βιολί ενώ θα μπορούσε να ειπωθεί με δισταγμό όμως ότι η μπάντα ακολουθεί ανεπαίσθητα και τα μονοπάτια της power metal. Τα κομμάτια έχουν ωραίες δομές, η ενορχήστρωση είναι πολύ καλή και θα μπορούσαν πολλά από αυτά να μετατραπούν σε πετυχημένα soundracks. Λίγο με ενόχλησε ο ήχος των ηλεκτρικών οργάνων. Όσο για τα φωνητικά, η Jessia Thierjung φαίνεται πως δοκιμάζει και ρισκάρει στην ερμηνεία της, αλλά αν και η φωνή της έχει τύπο, δε συγκλονίστηκα με τις φωνητικές της δυνατότητες. Πάντως αν και πολλοί ακούγοντας τη μουσική τους θα ονειρευτούν βοσκοτόπια, εξοχές, ποιμένες και αυλούς, οι Lyriel πέρα από τις κέλτικες τους επιρροές έχουν μια θεατρικότητα και σε ταξιδεύουν σε σκοτεινές τελετουργίες και γιορτές. Πράγματι, η μουσική τους είναι ένα παρανοϊκό τσίρκο. Οπότε, όσοι βρίσκονται σε αυτό το mood θα καλοπεράσουν.
8/10
Ήλια Τσάρα
