Από την Patti Smith και τη Cesária Évora, μέχρι την Broody Dale, την Ann Boleyn και την Beth Hart, υπάρχει κάτι το μαγικό στις contralto φωνές. Όσο μεγάλη ή μικρή έκταση κι αν διαθέτουν. Το σπανιότερο εύρος γυναικείας φωνής έναντι των υπολοίπων (soprano, mezzo soprano κλπ) που κατηγοριοποιήθηκε από τους αντίστοιχους οπερετικούς ρόλους ως οι τραγουδίστριες που μπορούν να παίζουν μόνο “witches, bitches, or britches”, κατά περίεργη σύμπτωση έρχεται συχνά πακέτο με εξίσου ιδιάζουσες προσωπικότητες (Amy Winehouse, Grace Jones, Siouxsie Sioux). Μια τέτοια περίπτωση φαίνεται να αποτελεί και η Σουηδή τραγουδίστρια και κιθαρίστρια Janina Jade.
Το “Heart Of Rock ‘N’ Roll” αποτελεί τη δεύτερη δισκογραφική της δουλειά μετά το προπέρσινο “No Sweet Illusions”, στο οποίο το μπάσο, τα τύμπανα και την παραγωγή είχε αναλάβει ο συμπατριώτης της Tommy Denander. Μπορεί σαν όνομα να μη σας λέει κάτι αλλά αν ψάξετε τη δισκοθήκη σας, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να τον συναντήσετε κάπου. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους Alice Cooper, Paul Stanley, Deep Purple, Jeff Beck και Anastacia αλλά η λίστα συνεργασιών του ως session μουσικός είναι μεγάλη. Σε αυτό το δίσκο η Jane συγκεντρώνει εξίσου επιφανείς μουσικούς, με την Jennifer Batten (Michael Jackson, Jeff Beck) να την πλαισιώνει στις κιθάρες και τον Tobhias Ljung (Bible Black) στο μπάσο και τα τύμπανα αντίστοιχα.
Το αποτέλεσμα είναι δέκα συνθέσεις γουστόζικου rock ‘n’ roll με εθιστικά refrains, την αναμενόμενη λόγω εμπλεκόμενων ωραία δουλειά στις κιθάρες και την μαγκιόρικη φωνή της Jane να τραγουδάει στίχους που θα γίνονταν ιδανικό μουσικό χαλί για να ακούγονται σε σκηνές από το “Sons Of Anarchy” ή το “The Wire”. Ο δίσκος έχει κάτι από το ανεπιτήδευτο στοιχείο του παρελθόντος που ίσως λείπει από το εμβαπτισμένο στην κουλτούρα των καταναγκαστικά νεωτεριστικών μουσικών ιδεών, τοπίο των περισσότερων σημερινών κυκλοφοριών.
Δεν υπόσχεται βαθυστόχαστες αναφορές και retro τύπου αναβιώσεις, απλώς ικανοποιεί την ανάγκη σου να ακούσεις κάτι μοντέρνο, καλογραμμένο και καλοπαιγμένο, που εκτυλίσσεται γρήγορα και κατεβαίνει σαν νεράκι. Κάνει κάτι που στο παρελθόν έχουν κάνει κι άλλοι αλλά ελάχιστοι επιτυχώς: μία εξερεύνηση, άδολη και ειλικρινή, των γκρίζων ζωνών μεταξύ ευκολοάκουστου και αντιεμπορικού, του σύγχρονου σκληρού ήχου.
Με το παίξιμο της Janina Jane και της Jennifer Batten να είναι αυτό που είναι, δηλαδή κουρδισμένο και σύγχρονο, μακριά από μουσικές μανιέρες και rock star θεατρινισμούς, ίσως και να μην έχει σημασία το νεωτεριστικό σκέλος για το “Heart Of Rock ‘N’ Roll”. Δεν χάθηκε ο κόσμος αν δεν εξαχθεί κάποια καινούρια μοδάτη τάση από ένα δίσκο, ούτε αν δε γίνει αφορμή για την αναβίωση ενός μέχρι πρότινος ξεχασμένου από μουσικούς κι οπαδούς υποϊδίωμα.
Όμως είναι κατά κάποιον τρόπο ελπιδοφόρα κάθε υπενθύμιση ότι εκεί έξω υπάρχει ακόμα υλικό που δεν στερείται αυθορμητισμού και αποτελεί προϊόν έκφρασης, ικανοτήτων και πηγαίας έμπνευσης. Όχι κάποιου μακρόπνοου, μαρκετίστικου σχεδίου για τη δημιουργία της επόμενης μπάντας που θα σαρώσει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να ξεχαστεί περίπου ένα δευτερόλεπτο μετά.
7,5/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com
