Ο πολυπράγμων και πολυμήχανος Jeff Scott Soto επιστρέφει με την όγδοη προσωπική του δουλειά, η οποία φέρει τον τίτλο “Complicated”, η οποία κυκλοφορεί μερικούς μήνες μετά τον/την δίσκο/συλλογή “The Duets Collection Vol.1”. Ταχύτατος και υπερδραστήριος όπως είναι ο Jeff, σύντομα ξανασυνεργάζεται με τον παραγωγό Alessandro Del Vecchio (Edge Of Forever, Hardline), ο οποίος ανέλαβε να παίξει το μπάσο και τα πλήκτρα εδώ. Σε σχέση με την προηγούμενη δουλειά σταθερός στην θέση του παραμένει ο Edu Cominato (Tempestt, Almah) στα τύμπανα ενώ τις κιθάρες ανέλαβε ο Fabrizio Sgattoni (Battle Ram) με τον οποίο είχε συνεργαστεί και στον δίσκο του, “Wide Awake (In My Dreamland)” (2020).
Στην παρούσα λοιπόν κυκλοφορία, η οποία εμπεριέχει έντεκα νέες συνθέσεις, ο Jeff έρχεται και πάλι να μας δώσει μια πληθώρα συναισθημάτων, αφού κάθε κομμάτι σου φέρνει στο μυαλό διαφορετικές περιόδους της μουσικής του πορείας. Την αρχή κάνει το “Last To Know”, το οποίο διακατέχεται από μια πιο Human Clay αισθητική του μεγάλου και αποτελεί ένα πολύ εξαιρετικό opening track ενώ το “Disbelieving” είναι από εκείνα τα κομμάτια που θα τα «βαφτίσεις» κλασσικό δείγμα γραφής αφού εμένα προσωπικά μου φέρνει στο μυαλό εποχές “Prism” (2002) & “Lost In The Translation” (2004). Εντάξει, έχει και αυτό τον αέρα των Talisman μέσα, τι να λέμε τώρα;
Το “Home Again” ξεκινά με μια σολάρα από τον Fabrizio που τα δίνει όλα και η συνέχεια είναι ανάλογη. Σίγουρα θα ήθελα να το ακούσω ζωντανά! Το “Love Is The Revolution” από την άλλη είναι μια σύνθεση μέσα στο πνεύμα του “Beautiful Mess”. Αν σας αρέσει ο δίσκος αυτός, θα γουστάρετε με χίλια! Επίσης η χρήση σιτάρ στο ενδιάμεσο του κομματιού είναι πανέξυπνη, έστω και αν είναι για λίγα δεύτερα. Το “Until I See You Again” είναι η μπαλαντάρα του δίσκου, που έχει ως βάση την εξαιρετική ερμηνεία του JSS και τα πλήκτρα του «πανταχού παρών» Alessandro Del Vecchio ενώ όταν η κιθάρα μπαίνει, αυτή «πονά» και δίνει ένα αντίστοιχο σόλο που σε κατακεραυνώνει αλλά στο “Complicated” τα πράγματα χαλάνε, αφού αποτελεί την δεύτερη μη αγαπημένη μου στιγμή στο δίσκο, την οποία απλά προσπέρασα για να φτάσω στο “Don’t Look Back”, το οποίο μου φέρνει κατά βάση στο μυαλό τις δισκογραφικές δουλειές του Αμερικανού τραγουδιστή με τους W.E.T.. Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα.
Από δω και πέρα τα πράγματα αλλάζουν κάπως, με το “New Horizon” να αποτελεί ένα εξαιρετικό hard & heavy κομμάτι που «κλείνει το μάτι» στις Axel Rudi Pell μέρες του Jeff ενώ το “Back To The Begining” που ακολουθεί με ψάρωσε με μια ala “Falling To Pieces” από Firewind εισαγωγή όμως η συνέχεια δεν είναι η αντίστοιχη. Προ τελευταίο στην σειρά βρέθηκε το “Thank You”. Αυτό είναι το κομμάτι για το οποίο το “skip” ήταν μονόδρομος αφού μου φάνηκε παντελώς αδιάφορο. Το “Obsession” που κλείνει το κομμάτι κινείται στα ίδια μήκη και πλάτη με το “Last To Know”. Διαθέτει ίσως τις καλύτερες φωνητικές γραμμές του δίσκου με τα αντίστοιχα εκπληκτικά solos. Ο ιδανικότερος τρόπος για να κλείσει αυτός ο δίσκος.
Συνοψίζοντας λοιπόν, θα πω ότι το “Complicated” είναι κάτι παραπάνω από απλά ένας τίμιος δίσκος, αφού σε αυτόν υπάρχουν εξαιρετικές συνθέσεις και αυτό δεν χωράει ουδεμία αμφισβήτηση. Τα τόσα χρόνια πορείας στην μουσική καθιστούν τον Soto τον καθιστούν έμπειρο στο να χαρίζει στους ακολούθους του εξαιρετικές στιγμές.
7,5/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
