Το όνομα του Joe Bonamassa ίσως να μην είναι ιδιαίτερα γνωστό στο ευρύ metal κοινό. Όσοι όμως ενδιαφέρονται για τις διδαχές των blues και παρακολουθούν την σύγχρονη σκηνή αυτών, σίγουρα έχουν πάρει χαμπάρι τι παίζει με τον Joe. Ο Ταλαντούχος συνθέτης/κιθαρίστας/τραγουδιστής έχει πλέον καταξιωθεί όχι μόνο στη χώρα του την Βρετανία, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, κερδίζοντας επαίνους για το ταλέντο του μέχρι και από τον θεό των θεών B.B. King. O Joe όντας επηρεασμένος από την Αγγλική και Ιρλανδική σχολή των Blues, είχε πάντα σαν ήρωες τους Gary Moore, Rory Galagher, Eric Clapton, χωρίς φυσικά να αγνοεί την μεγάλη των Αμερικανών σχολή και ειδικότερα του τεράστιου Stevie Ray Vaughan. Στο “Dust Bowl”, δέκατο προσωπικό άλμπουμ του, ο Joe συνθέτει παίζει και τραγουδάει φτιάχνοντας μια νεωτεριστική εγκυκλοπαίδεια του blues/rock. Φοβερά ποιοτικές συνθέσεις με μεγάλη γκάμα που άλλοτε ροκάρει άσχημα και άλλοτε ρίχνει τους ρυθμούς με ταξιδιάρικες μπαλάντες. Χρησιμοποιεί μπαγλαμά στο ομώνυμο και στο “Black Lung Heartache” το οποίο αποτελεί προσωπικά τη κορυφαία στιγμή του “Dust Bowl”. Διασκευάζει Barbra Streisand και κάνει και ένα κολασμένο ντουέτο με τον Glenn Hughes στο Heartbreaker των Free. Τα σόλο δεν είναι απλώς πεταμένα ανάμεσα στα ρεφραίν, αλλά αποτελούν κομβικό παράγοντα στο χτίσιμο της δομής ενώ οι ενορχηστρώσεις είναι πλούσιες με χρήση πολλών οργάνων δίνοντας την αίσθηση του μεγαλειώδους. Ο Kevin Shirley αποτελεί εγγύηση πίσω από την κονσόλα, υπογράφοντας την παραγωγή. Είμαι σίγουρος πως το Dust Bowl θα αποτελέσει ορόσημο για τα blues και είναι ένα άλμπουμ που πρέπει να ακουστεί οπωσδήποτε από τους φίλους του blues/rock. Τσεκάρετε επίσης και την υπερμπάντα Black Counrty Communion αποτελούμενη από τους Bonamassa/Glenn Hughes/Derek Sherinian/Jason Bonham.
9/10
Γιώργος Τσινάνης
