Πολύ καλό το δεύτερο άλμπουμ των Ρώσων Katalepsy οι οποίο παίζουν Τεχνικό Brutal Death Metal τόσο Αμερικάνικο λες και έβοσκαν γελάδια στη Σιβηρία. Βασικότατες επιρροές κυρίως από Devourment και Malignancy ενώ δεν λείπουν και οι αναφορές στις πιο δημοκρατικές δυνάμεις των Suffocation, Cannibal Corpse και Discorge. Σε σχέση με το ντεμπούτο της πολύ καλύτερος αυτός ο δίσκος από όλες τις απόψεις και σε πιο ορθόδοξα Death Metal μονοπάτια χωρίς τόσα Grindcore στοιχεία πλέον όχι όμως ότι δεν υπάρχουν και αρκετά σημεία που να θυμίζουν Slam Death Metal, τα breakdown και οι αρμονικές δίνουν και παίρνουν. Αυτό που πιστεύω ότι είναι το πραγματικό ατού αυτού του δίσκο είναι ο πολύ γεμάτος ήχος που βγάζει η μπάντα και παρόλα αυτά ακούγονται ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ όλα τα όργανα. Μοναδικός όγκος, groove και feeling σε ντραμς και μπάσο… Απλά ανεκτίμητο. Τώρα όμως έχει ακόμα αρκετό δρόμο η μπάντα για να φτάσει σε αξιοθαύμαστα επίπεδα σε songwriting. Αρκετά κομμάτια αν και συνθετικά άρτια στερούνται εντελώς την έννοια της κορύφωσης, πράγμα που ρίχνει αισθητά το μέσο όρο της μπάντας. Πάντως σαν οργανοπαίχτες είναι από ότι φαίνεται πολύ καλοί και αν επιστρατευτούν σωστά οι διάφορες εμπνεύσεις τους σίγουρα θα λυθεί και αυτό το ζήτημα. Ήδη τα διάφορα οργανικά μέρη στα κομμάτια είναι και η μόνη μορφή εναλλαγής δυναμικής για να μην είναι ένα flat πράμα στο τέλος ο δίσκος. Επίσης παρόλο που ο δίσκος είναι αρκετά μεγάλος η ακρόαση είναι ευχάριστη καθώς σε κάθε κομμάτι όλο και κάτι νέο προσθέτει η μπάντα χωρίς όμως να ξεφεύγει από την ταυτότητά της. Κομμάτια που ξεχώρισα, με μικρή διαφορά από τα άλλα η αλήθεια να λέγεται, είναι το πιο σκοτεινό “Knifed Humility”, το κατεστραμμένο, τέρμα χύμα “Bodybags for the Gods” και το πιο αγαπημένο και πιο κλασσικής κοπής “Unearthly Urge to Supremacy”. Τελικός πολύ καλός δίσκος αλλά αυστηρά για τους λάτρεις του τεχνικού Death και Death/Grind.
8/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
