Οι Αμερικάνοι Knightmare με το πρωτότυπο όνομα, αφού υπάρχουν ακόμη καμιά δεκαριά σαν αυτούς, επιστρέφουν στη δισκογραφία με το τέταρτο full-length album τους, το οποίο περισσότερο σαν EP θα το χαρακτήριζα. Δημιουργημένοι το 2010, έχουν κυκλοφορήσει επίσης τα “Damned & Forsaken” (2010), “Wolves Of Retribution” (2016) και “Walk Through The Fire” (2018).
Το“Space Nights”περιέχει μόλις εφτά κομμάτια, από τα οποία το ένα είναι intro και το άλλο κάτι σαν ιντερλούδιο και διαρκεί μόνο μισή ώρα. Το στυλ των παιδιών πατάει στο κλασικό heavy metal, αλλά δε μένει μόνο εκεί. Για παράδειγμα, το ορχηστρικό “The Conqueror” έχει μια γλυκιά μελωδία ενώ το “Heart Of Stone” που ακολουθεί έχει ένα hard rock ρυθμό με πολύ απλά riffs, NWOBHM μελωδίες και ενδιαφέροντα solos. Σε μεγαλύτερες ταχύτητες κινείται το “Khazad–Doom” με speed metal προσέγγιση, ενώ σε NWOBHM νοοτροπία συνεχίζει το “Flame Of The West”.
Το “Spellbound” κρατάει μόνο ένα λεπτό και είναι ένα ακουστικό ιντερλούδιο πριν τα “Witchburn”και “Space Nights”, δύο mid-tempo συνθέσεις που δεν ξεφεύγουν από τη γενική κατεύθυνση των υπόλοιπων. Η μουσική των Knightmare λοιπόν δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας. Βέβαια, σπάνια θα το καταφέρει αυτό ένα συγκρότημα, αλλά τουλάχιστον ας είναι πραγματικά καλό. Το “Space Nights” ακούγεται μεν ευχάριστα, αλλά δεν είναι για πολλά περισσότερα καθώς όλα είναι πάνω-κάτω μέτρια. Τόσο οι πολύ απλές κιθάρες (με εξαίρεση ίσως τα solos), όσο και τα φωνητικά, το μπάσο και τα τύμπανα.
Οι Knightmare μου φαίνεται ότι είναι άλλη μια μπάντα που παίζει μουσική απλά για να περνάει καλά και τίποτα παραπάνω. Το ότι έχουν καταφέρει και έχουν βγάλει ήδη τέσσερα full-length albums, το λες και επιτυχία για την πάρτη τους. Δεν έχουν όμως αυτό που θα τους δώσει την ώθηση για κάτι παραπάνω.Μπορεί βέβαια και οι ίδιοι να μη θέλουν κάτι τέτοιο και απλά να τους φτάνει αυτό, σε εμένα πάντως πέρασε και δεν ακούμπησε.
5/10
Γιώργος Τερζάκης
