Μερικές φορές, από την πρώτη ματιά και από τις λίγες πληροφορίες που μπορείς να αντλήσεις για μία κυκλοφορία, πριν καν την ακούσεις, μπορείς να βγάλεις τα συμπεράσματά σου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, βλέποντας την δισκογραφική καταλαβαίνεις αμέσως ότι θα ακούσεις κάτι τίμιο και καλό που στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν θα σε απογοητεύσει.
Εδώ έχουμε τους Konquest. Για όσους δεν γνωρίζουν, είναι ένα συγκρότημα που δημιουργήθηκε στην Ιταλία αρκετά πρόσφατα (σ.σ.: 2019) και παίζει αγνό και παλαιομοδίτικο heavy metal. Έχοντας προλάβει με τον πρώτο τους δίσκο “The Night Goes On” να δημιουργήσουν τον σχετικό ντόρο γύρω από το όνομα τους, επανέρχονται με την δεύτερη ολοκληρωμένη κυκλοφορία τους ονόματι “Time And Tyranny” να συνεχίσουν από εκεί που σταμάτησαν.
Ξεκινώντας την ακρόαση του “Time And Tyranny” το δικό μου μυαλό πήγε απευθείας στους Iron Maiden της “Killers” εποχής αλλά συνεχίζοντας την ακρόαση καταλαβαίνει κανείς εύκολα τις σαφείς επιρροές από Heavy Load. Ενώ αυτή η περίοδος έχει χιλιοπαιχτεί από πολλούς και διάφορούς, οι Konquest καταφέρνουν να ξεχωρίσουν και να φτιάξουν την δικιά τους μουσική, την μουσική που θα ακούσεις και θα σκεφτείς εκείνους, μέσα από τέτοιες επιρροές είναι πολύ δύσκολο να καταφέρεις να κάνεις κάτι δικό σου χωρίς να αντιγράψεις, αυτό και αν είναι κατόρθωμα. Κομμάτια όπως τα “Time And Tyranny”, “The Light That Fades Again” (σ.σ.: προσωπικό αγαπημένο από τον συγκεκριμένο δίσκο), αλλά και το “Warrior From A Future World” που είναι βαρύ και ασήκωτο αλλά έχει και μελωδιάρες, μπορούν να μπουν σε οποιαδήποτε playlist και να ακούγονται ακατάπαυστα καθώς οι ρυθμοί, οι κιθάρες και τα ρεφρέν τιμούν και με το παραπάνω την αρχική εποχή του NWOBHM. Εκτός των τριών παραπάνω, και τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου είναι τίμια και έχουν τις δικές τους ξεχωριστές στιγμές που σου δημιουργούν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι πίσω στον χρόνο.
Οι Konquest με το “Time And Tyranny”κάνουν ένα βήμα μπροστά σε σχέση με την προηγούμενη κυκλοφορία τους, και μας παραδίδουν είναι πολύ τίμιο δίσκο που έχει την δική του αύρα, και τιμάει χωρίς να αντιγράφει τις ένδοξες και χρυσές εποχές του NWOBHM στα early ’80s. Ο ορισμός για το πως πρέπει να παίζεται το old school heavy metal στις μέρες μας.
7.5/10
Βαγγέλης Φαρρής
[email protected]
