Άλλο ένα συγκρότημα που με έκανε να αμφισβητήσω την ικανότητά μου στην ανάγνωση είναι οι Κorpsesoturi από τη Φινλανδία. Πρόκειται για μια μπάντα η οποία είναι ακόμη αρκετά νέα στον χώρο, μιας και δημιουργήθηκε το 2016. Παρόλα αυτά, έχουν προηγουμένως κυκλοφορήσει ένα EP και άλλο ένα full-length, με το “Korpskrist” να γίνεται, προφανώς, ο δεύτερος ολοκληρωμένος δίσκος τη καριέρας τους.
Ένα σύντομο εισαγωγικό κομμάτι με μπόλικη παραμόρφωση στις εφιαλτικές κραυγές του, οι οποίες ξερνιούνται υπό τον ήχο καμπανών, είναι αρκετό για να μας ζεστάνει για όλο την υπόλοιπη συνέχεια. Αξίζει φυσικά να σημειωθεί πως όλοι οι στίχοι του δίσκου είναι γραμμένοι στα φινλανδικά, κάτι το οποίο σίγουρα δίνει επιπλέον πόντους για την μπάντα (δεν έχω κρύψει άλλωστε ότι το εκτιμώ πολύ όταν τα συγκροτήματα γράφουν στην μητρική τους γλώσσα).
Πέρα από αυτό, old-school death metal μας υπόσχονται οι Κorpsesoturi και old-school death metal μάς δίνουν χωρίς λοιπά μπλιμπλίκια και καλλωπισμούς. Η μουσική είναι ένας καταιγιστικός «βόθρος», ακολουθώντας πιστά τα πατροπαράδοτα πρότυπα του είδους. Φρενήρεις κιθάρες, τύμπανα σαν πολυβόλο, λυσσασμένα φωνητικά, μια γενικότερη «σαπίλα», όλα είναι εκεί. Εντούτοις, έχουν και καλή παραγωγή στην οποία οφείλουν έναν διακριτικό, μα αισθητό, μοντέρνο αέρα που φέρει το “Korpskrist”.
Επομένως, νομίζω είναι εύκολο να εντοπιστεί το πρόβλημα με το “Korpskrist”. Για την ακρίβεια, δεν είναι καν πρόβλημα με την πλήρη σημασία του όρου αλλά το νόημα το πιάνουμε. Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι έχουμε να κάνουμε με άλλη μία τυπική death metal δουλειά από αυτές που έχουμε ξανακούσει. Διασκεδαστικό να το ακούς, δεν αντιλέγω αλλά δεν προσφέρει κάτι καινούριο.
Συνεπώς, οι Κorpsesoturi δεν φέρνουν την καινοτομία αλλά από όσο καταλαβαίνω δεν είναι καν αυτός ο σκοπός τους. Φαίνεται πως περνούν καλά κάνοντας αυτό που κάνουν, πάντως, και σίγουρα θα περάσεις κι εσύ ακούγοντας τη νέα τους δουλειά, γιατί η αλήθεια είναι πως η όρεξη για ξύλο που βγάζουν είναι μεταδοτική.
6/10
Τζούλια Τσαγκάρη
[email protected]
